Réttur - 01.04.1968, Blaðsíða 10

inu opna nú negrar og Puerto-Rico-menn,
Mexíkanar og Indíánar, hvítir menn í Appal-
achiu og eymdarhverfum stórborganna augu
vor fyrir því, sem vér höfum framið. Þeir
krefjast mannréttinda.“
En Johnson forseti og ameríska auðmanna-
stéttin svarar þessari kröfu hinna fátæku, jafnt
heima sem erlendis, með lögregluáhlaupum og
níði, — með ofbeldi, sem miðar að því að
skapa eymdarstétt atvinnulausra, nauðlíðandi
manna, sem draga fram lífið á ölmusu við
skilyrði, sem nálgast hungursneyð, án nokk-
urs vonarneista eða framtíðar fyrir börn
þeirra.
Stríðið í Víetnam
og amerísk alþýða
Stríðið í Víetnam er notað til að herða
sóknina gegn verkalýð Bandaríkjanna: hindra
verkföll, draga úr félagslegum umbótum,
hækka tekjuskatta á verkalýð o. s. frv. Og þar
að auki er reynt að kveðja einmitt efnilegustu
mennina í verkamannastéttinni, ekki sizt í
negrahverfunum, í herinn til að losna við þá.
Meðal bandarísks verkalýðs vex skilningur
á því að hagsmunir hans og hagsmunir hinna
fátæku þjóða fara saman, — báðir hafa við
sama fjandmanninn að etja: amerísku auð-
mannastéttina. Verkalýður Bandaríkjanna hef-
ur hvað eftir annað sýnt þann skilning svo
rækilega í verki, að voldugsta yfirstétt heims
skelfdist uppreisnaröflin í eigin landi.
„Þeir kreíjast mannréttinda". Þátttakendur í
„göngu hinna fátæku" við Washington minnis-
merkið 1968.