Réttur - 01.04.1968, Blaðsíða 19

FRANCISCO MIERES
RÁÐSTEFNA í DELHI
OG „ÞRIÐJI HEIMURINN44
Ráðstefna UNCTAD,( Samtök Sameinuðu
þjóðanna um verzlun og þróun), hin önnur í
röðinni, var haldin í Nýju-Delhi í marzlok 1968.
2000 fulltrúar 130 landa og 44 alþjóðasamtaka
sóttu hana.
Það, sem einkenndi þessa ráðstefnu var mót-
staða Bandaríkjanna og annarra auðvalds-
ríkja gegn því að gera nokkuð það, er bætt
gæti verulega aðstöðu þróunarlandanna.
Aðstaða þeirra fer síversnandi. Hagvöxtur
þróunarlandanna á hvert mannsbarn var á
árunum 1960 til 1965 aðeins um 2% á ári
(auðvaldslöndin með 3,6%), en 1965—66 var
hagvöxturinn aðeins 1,5%, auðvaldslöndin
með 3,9%. í tölum er þetta þannig: í iðnaðar-
löndum er hagvöxturinn 60 dollarar, þegar
hann er 2 dollarar á mann í þróunarlöndunum.
Hlutur þriðja heimsins í útflutningi á heims-
mælikvarða minnkaði úr 27% 1953 niður í
19,3% 1966. Orsökin er verðfall á matvörum
og hráefnum. Og það eru auðhringamir sem
stjóma því verðfalli.
Erlendar skuldir þriðja heimsins verða því æ
meira vandamál. Þær uxu úr 10.000 milljónum
dollara 1955 upp í 40.000 milljónir 1966.
Skuldasumman ferfaldist sem sé, en afborganir
og vextir áttfölduðust — úr 500 milljónum doll-
ara í 4000 milljónir, — og árið 1970 munu af-
borganir og vextir gleypa allar gjaldeyristekj-
urnar.
Sífellt fer aðstaða þriðja heimsins efnahags-
lega séð versnandi, því hráefnin, sem eru aðal-
framleiðsla þróunarlandanna, eru felld í verði
af einokunarhringunum, en iðnaðarvörur auð-
hringanna hækka sífellt í verði.
Ollu þessu verður ekki breytt nema gengið
sé gegn hagsmunum auðhringanna — og það
hindra Bandaríkin og bandamenn þeirra.
Loforð ýmissa iðnaðarríkja um að láta 1%
af þjóðartekjum þeirra renna til þróunarland-
anna hafa verið svikin. Þessi hundraðshluti
hefur lækkað úr 0,87% árið 1961 niður í 0,62%
1966.
Bandaríkin ásamt Bretlandi eiga höfuðorsök-
ina á hve illa fór. Láta auðvaldsklíkur þessara
landa svo áróður sinn beinast gegn „skrif-
89