Réttur - 01.04.1968, Síða 11

JÓHANN PÁLL ÁRNASON:
FRAMTIÐARVIÐHORF
SÓSÍALISMA
I VESTUR
FYRRI
ENDURNÝJUN
HUGMYNDA
OG
BARÁTTUAÐFERÐA
Ymsar óstæður liggja til þess, að vandamál
sósíalískra hreyfinga í þróuðum auðvalds-
löndum og framtíðarhorfur þeirra hafa s.l.
áratug verið tekin til gagnrýnni athugunar en
áður tíðkaðist. Lengi vel virtust þó þessar um-
ræður akademískar og helzt sprottnar af flótta
undan þeim örðugleikuni, sem sósíalisminn
átti við að etja annars staðar í heiminum. At-
hurðir síðustu ára og einkum þess, sem nú er
að líða, hafa hér breytt viðhorfinu verulega.
-EVRÓPU
HLUTI
Þeirri kenningu verður tæpast lengur haldið
fram í fullri alvöru, að lönd hins háþróaða
kapítalisma verði í vaxandi mæli ónæm fyrir
róttækum stjórnmálahreyfingum; en hitt er
jafn augljóst, að þeim hlýtur að fylgja gagn-
ger endurnýjun á arfteknum hugmyndum og
baráttuaðferðum.
Um þessa endurnýjun hinnar sósíalísku
strategíu1 hefur þegar verið mikið skrifað og
mörg vandamól tekin til rækilegrar athugunar.
1 Hugtakið strategía merkir hér hin pólitísku mark-
mið nmrœddrar hreyfingar, svo og þær grundvallar-
hugmyndir um baráttuaðferðir, sem af þeim leiðir;
andhverfa þess er taktík, þ. e. einstakar baráttuað-
ferðir, breytilegar innan þessa ramma eftir mati hreyf-
ingarinnar á hverjum tíma. Orðið „stjórnlist", sem
stundum er notað til þýðingar á orðinu strategía, vísar
frekar til leikni og kunnáttu hreyfingarinnar en til
sjálfra grundvallarhugmyndanna.
81