Réttur - 01.10.1971, Síða 38

í þjóðfélagi þar sem ríkið og almenning-
ur leggur fram mest allt féð til fjárfestingar,
hlýtur það einmitt að vera krafa almennings
og hagsmunamál ríkisvaldsins að fjárfesting-
unni sé hagað af viti og forsjá í almennings
þágu.
Gott áætlunarráð er einskonar hugmynda-
smiðja, þar sem menn, sem annarsvegar
þekkja ger þarfir og möguleika þjóðarinnar
en hinsvegar fylgjast vel með mestu vísinda-
og tækni-byltingu mannkynsins, sjá um að
þjóð þeirra gefist öll þau tækifæri, sem hún
getur hagnýtt, til að njóta ávaxta þeirrar
byltingar og finna í hvert sinn það skipu-
lag, er bezt henti til framkvæmda frá þjóð-
hagslegu sjónarmiði.
Framtíð íslenzks atvinnulífs getur nú að
miklu leyti oltið á því að Framkvæmdastofn-
un ríkisins verði sú stórhuga og víðsýna
stofnun, sem markar af vísindalegri þekk-
ingu og yfirsýn yfir þjóðarbúskapinn allaþró-
unarbraut atvinnulífsins á næstu árum og
helzt áratugum með hagsmuni þjóðarheildar-
innar fyrir augum, — en sökkvi ekki niður á
stig fyrirgreiðslna og einkapots, verði ekki
vettvangur síngjarnrar sérhagsmunabaráttu
einstaklinga, fyrirtækja, byggðarlaga og kjör-
dæma, þar sem hver togar í sinn skækil án
þess að hugsa um heildina. Draugur lágkúr-
unnar, sem alltof oft hefur riðið húsum í
slíkum stofnunum, má ekki ná að setja
brennimark sitt á áætlunarráð alþýðustjórnar-
innar. Þar eru vítin að varast sem t.d. Fjár-
hagsráð íhalds og Framsóknar var, er sett
var á stofn með fögrum yfirlýsingum, en
starfaði með þeim hætti, sem báðir aðilar
helmingaskiptanna nú skammast sín fyrir.
Því er hollt, þá framtíð skal marka, að
hafa reynslu fortíðar'mnar fyrir augum. Það
þarf að tryggja hugsjón áætlunarhúskaþarins
sigur í þeim átökum um framkvœmd hennar
sem nú eru framundan.
214