Morgunblaðið - 12.02.2006, Blaðsíða 69

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. FEBRÚAR 2006 69
MINNINGAR
Bátar
Alternatorar og startarar í
vörub., rútur, vinnuv., bátav.
á lager og hraðsendingar.
40 ára reynsla.
Valeo-umboðið,
Bílaraf, Auðbrekku 20,
sími 564 0400.
Bílar
VW Golf STW 1800 árg. '96, ek.
143.000 km. Skoðaður '06. Sumar/
vetrardekk. Toppeintak. Verð 250
þús. Sími 840 6045, Óli.
Toyota Land Cruiser 90 GX árg.
12.1999. Ek. aðeins 65 þ. km. Einn
eigandi. Grár. 5 d. Sjsk. Turbo
Diesel. Dráttarkrókur. Verð 2.200
þ. Bein sala. Nánari upplýsingar
í síma 863 9024.
Hyundai Accent árg. '97, ek. 120
þús. km. 5 gíra. Negld vetrardekk,
dráttarkúla. Ásett verð 250 þús.
Fæst á 120 þús. stgr. Upplýsingar
í síma 897 7800.
Ford Bronco II, 1987. Fallegur
bíll í góðu lagi. Ek. 214.000 km.
Verð kr. 265.000. Heilsársdekk.
Smurbók og þjónustunótur.
S. 892 7997 og 551 7997.
Jeppar
Nissan Patrol '93, 38" Patrol. Int-
ercooler, lækkuð hlutf., læsing,
aukat., stærri vatnskassi o.fl.
Góður fjallabíll með frábæra
fjöðrun. Verð 1.290 þús., 990 þús.
stgr. Gsm 696 3360.
Vandaðir herraskór úr mjúku
leðri, með innleggi og högg-
deyfi.
Stærðir: 40-47. Verð: 6.975.
Stærðir: 40-47. Verð: 6.785.
Stærðir: 40-47. Verð: 6.885.
Misty skór, Laugavegi 178,
sími 551 2070.
Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf.
Þægilegir dömuskór. Litur: Svart-
ur. Stærðir: 36-42. Verð: 3.850.
Fallegir og þægilegir dömuskór.
Litir: Brúnn og svartur.
Stærðir: 36-41. Verð: 3.985.
Einstaklega mjúkir götuskór fyrir
dömur með innleggi og góðum
sólum. Stærðir: 36-42.
Verð: 6.300.
Misty skór, Laugavegi 178,
sími 551 2070.
Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf.
Ökukennsla
Ökukennsla Reykjavíkur ehf.
Ökukennsla akstursmat.
Vagn Gunnarsson
Mersedes Benz,
894 5200/565 2877.
Ævar Friðriksson
Toyota Avensis '02,
863 7493/557 2493.
Gylfi Guðjónsson
Subaru Impreza,
696 0042/566 6442.
Gylfi K. Sigurðsson
Suzuki Grand Vitara,
892 0002/568 9898.
Snorri Bjarnason
BMW 116i,
892 1451/557 4975.
Sverrir Björnsson
Volkswagen Passat, '05
892 4449/557 2940.
Fellihýsi
Óska eftir fellihýsi. Óska eftir vel
með förnu fellihýsi. María og
Ásgeir, sími 554 0239 eða 863
3922. Þjónustuauglýsingar 5691100
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Smáauglýsingar
sími 569 1100
✝ GuðmundurKjartan Guð-
mundsson fæddist í
Múla í Reykjavík 23.
júní 1923. Hann and-
aðist í Reykjavík 19.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Guðríður
Jónsdóttir frá Breið-
holti í Reykjavík og
Guðmundur Kjartan
Jónsson frá Kotlaug-
um í Hreppum. Þau
reistu og bjuggu
stórbúi í Múla við
Suðurlandsbraut í Reykjavík, ofar-
lega í Laugardalnum. Kjartan var
hinn síðasti að kveðja þessa jarð-
vist af fjögurra systkina hópi,
þeirra er upp komust, systranna
Svanhildar, sem andaðist 28. apríl
1996, og Jónu Bjargar, er dó 23.
desember 2002, og bróður, Jóns
Valgeirs, sem féll frá 8. mars það
sama ár, 2002.
Kjartan var af mörgum af eldri
kynslóðinni sem til þekktu kennd-
ur við Múla og sumir
ættingjar eða vinir
kölluðu hann á ein-
faldan máta Kjartan
frá Múla.
Kjartan kvæntist
Hólmfríði Sighvats-
dóttur, sem látin er
fyrir fáeinum árum.
Synir þeirra eru tví-
burarnir Guðmund-
ur Kjartan og Sig-
hvatur Hólmar.
Kjartan eignaðist
soninn Pétur Kúld
nokkrum árum fyrir
giftingu.
Kjartan lærði til loftskeytafræða
eftir tvítugt og var loftskeytamað-
ur á togurum um tíma. Síðar nam
hann húsasmíði en lengst af starfs-
ævinnar vann hann við smíðar,
mannvirkjagerð, akstur og verk-
töku. Hann átti löngum og rak
vinnuvélar og vörubifreiðir.
Útför Kjartans var gerð í kyrr-
þey frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 27. janúar.
Kjartan Guðmundsson, frá Múla í
Reykjavík, er látinn á áttugasta og
þriðja aldursári.
Það er mér bæði ljúft og skylt
sem syni Svanhildar að minnast
móðurbróður míns að leiðarlokum
með nokkrum orðum. Kært var með
þeim systkinum, Svanhildi og Kjart-
ani, alla tíð meðan bæði lifðu enda
hafði hún tekið við heimilinu í Múla
á meðan hann var enn á barnsaldri,
þegar móðir þeirra féll frá.
Kjartan Guðmundsson var með
afbrigðum barngóður maður og
naut ég þess ríkulega í uppvext-
inum meðan báðir voru undir sama
þaki í Múla, m.a. átti ég afdrep hjá
honum til heimanáms fyrir skóla.
Kjartan var af sinni kynslóð góð-
ur meðalmaður á hæð, þéttur á velli
og vel að manni. Hann var fríður
maður og bar sig vel. Hann var
mannblendinn og öðrum mönnum
skemmtilegri í góðra vina hópi,
Hann gat verið glettinn en aldrei ill-
kvittinn eða umtalsillur. Má segja
að þar hafi hann borið ættarfylgju,
því móðurfólk hans, systkinin frá
Breiðholti voru öll glaðsinna og
söngvin. Kjartan var aufúsugestur
hvar sem hann kom. Ekki var hann
langrækinn en fremur fáskiptinn
við þá, sem honum þótti við.
Margs væri að minnast frá löngu
æviskeiði en læt nægja að vísa til
aðfaraorða blaðsins og þeirra eig-
inda, sem ég lýsi að ofan og prýddu
hinn mæta mann, Kjartan móður-
bróður minn.
Á kveðjustundu vil ég þakka
Kjartani frá Múla, móðurbróður
mínum, samfylgd og væntumþykju
og flyt sonum hans og niðjum og
fjölskyldum þeirra samúðarkveðjur.
Hörður Gunnarsson frá Múla
og fjölskylda.
Hinn 19. janúar síðastliðinn and-
aðist vinur minn Kjartan Guð-
mundsson bifreiðastjóri. Mig langar
til að minnast Kjartans með fáein-
um orðum. Ég var nýbyrjaður að
starfa sjálfstætt sem skrúðgarð-
yrkjumaður fyrir um 25 árum og
mig vantaði mold. Ég hef samband
við vin minn og hann segir við mig:
„Hafðu samband við „gamla“, en
það var Kjartan kallaður hjá hópi
manna. Ég hef samband við
„gamla“, hann segir mér að mæta á
ákveðinn stað. Þar mokar hann á
bílinn með mjög svo fornaldarlegri
dragvél sem ég gat ómögulega skil-
ið hvernig hann gat stjórnað svo
fimlega. En þegar ég er kominn
spölkorn í burtu sekkur bíllinn og
situr fastur. Sá gamli hafði tekið
eftir því, vippar sér út úr gröfunni
og hleypur í burtu. Ég er þarna
bjargarlaus og sá gamli farinn. Ég
er í þann mund að fara að blóta
þegar stór vörubíll kemur á svæðið.
Nú verður mér reddað hugsa ég og
hleyp á móti bílnum, þegar nær er
komið sé ég að þetta er sá gamli.
Hann bindur spotta í bílinn minn,
dregur hann upp á öruggan stað og
segir svo við mig: „Komdu, strákur,
og fáðu þér kaffi með mér.“ Ég fer
upp í bílinn til hans og fæ mér kaffi
með honum. Þá segir hann að hann
hafi tekið eftir því að ég var illa
dekkjaður og myndi sennilega festa
bílinn minn. Þannig var Kjartan
með lúmskt spaug en umfram allt
óskaplega hjálpsamur og greiðvik-
inn, og þannig hófst vinátta okkar
Kjartans sem hélst meðan hann
lifði.
Kjartan hafði mjög gaman af að
ferðast og ég tala nú ekki um það að
renna fyrir silung. Við fórum marg-
ar ferðir saman, bæði veiðiferðir og
skoðunarferðir og fórum þá ekki
alltaf hefðbundnar leiðir. Hann var
sérstaklega lunkinn ljósmyndari og
hafði næmt auga fyrir náttúrunni.
Eftir hann eru margar alveg stór-
kostlegar ljósmyndir.
Kjartan var sérstaklega duglegur
að hjálpa mér á strik eftir veikindi
sem ég lenti í. Hann gerði við mig
samning um að ég ætti að aka en
hann að segja mér sögur. Hann var
mættur kl. 8 á morgnana. Svo var
ekið út og suður. Eftir að Kjartan
missti konuna sína tókum við upp
þann sið að borða saman með reglu-
legu millibili, t.d. þegar það var
landsleikur eða góður fótbolti í sjón-
varpinu. Það var bara tvennt í mat-
inn, mjög feitt hrossakjöt eða gam-
aldags verkuð hrossabjúgu. Gerðum
við okkur oft ferð austur fyrir fjall
til að versla þetta góðgæti. Fyrir
nokkrum árum fór sjón hans að
hraka og kom til tals að hann skyldi
hætta að aka vörubílnum og ljúka
farsælli starfsævi en hann ætlaði að
keyra aðeins lengur. Ég held að
hann hafi kviðið fyrir þeirri stundu
að hætta. Einu sinni sem oftar
hringir Kjartan í mig og segir að
hann hafi náð í mjög feitt og fallegt
hrossakjöt og býður mér í veislu.
Þegar maturinn er tilbúinn og við
förum að snæða kemur í ljós að öll
þessi mikla fita sem átti að vera á
kjötinu var bein. Við horfum hvor á
annan og förum að hlæja og þá seg-
ir Kjartan: „Nú held ég að ég selji
vörubílinn og hætti,“ sem og hann
gerði. Eftir það hafði Kjartan mik-
inn tíma sem hann nýtti sér í ferða-
lög og göngur. En elli kerling bank-
aði upp á hjá honum og hann slóst í
för með henni sem hlýðinn þegn.
Hann lést 19. janúar sáttur með lífs-
hlaup sitt en hefði kannski viljað
veiða lengur.
Elsku vinur, ég þakka þér fyrir
samveruna í þessari jarðvist og allt
sem þú gerðir fyrir mig. Við hitt-
umst fyrir hinum megin. Þar hlýtur
að vera til feitt hrossakjöt sem við
getum fengið okkur að snæða og
spjalla saman yfir. Ég votta börnum
og ættingjum Kjartans samúð mína.
Kristján Vídalín.
KJARTAN
GUÐMUNDSSON
ELLEN VALA
SCHNEIDER
✝ Ellen ValaSchneider lög-
fræðingur fæddist 10.
desember 1954. Hún
lést í Washington D.C.
2. febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar hennar
eru Hallfríður Guð-
brandsdóttir, f. 5.
mars 1922 og Henry
Shneider, f. 20. sept-
ember 1919. Systkini
Ellenar Völu eru
Matthild, f. 25. nóv-
ember 1949, Karen
Anna, f. 13. ágúst 1952 og John
Brand, f. 26. mars 1960.
Maður Ellenar er Matthew L.
Jakobs lögfræðingur, f. 22. ágúst
1955. Synir þeirra eru Matthew L.,
f. 3. júlí 1984 og John Henry, f. 23.
ágúst 1988.
Útför Ellenar fór fram 8. febr-
úar.
en var að hún dvaldi
hjá okkur í nokkra
mánuði árið 1976, þá
rúmlega tvítug. Þá
kynntumst við þessari
yndislegu manneskju
sem var gædd óvenju
góðum gáfum, hún var
glaðleg og hjálpsöm og
allra manna hugljúfi.
Hún naut dvalarinnar
á Íslandi, fannst gam-
an að kynnast landi
móður sinnar og ætt-
ingjum og hélt hún
tryggð við okkur allar götur síðan.
Ellen, sem var lögfræðingur að
mennt var hamingjusamlega gift
Matthew sem einnig er lögfræðingur.
Þau áttu tvo drengi, John og
Matthew.
Megi fagrar minningar um mæta
konu styrkja syrgjendur á sorgar-
stundu.
Þeir segja þig látna, þú lifir samt
og í ljósinu færð þú að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá litlu hjarta berst lítil rós,
því lífið þú þurftir að kveðja.
Í sorg og í gleði þú senda munt ljós,
sem að mun okkur gleðja.
(Guðmundur Ingi Guðmundsson.)
Fjölskyldan í Grænuhlíð.
Það fylgdi mikill ljómi nafni frænku
okkar Ellenar í Ameríku.
Hún var næstyngsta barn móður-
systur okkar Öddu og Henri Schneid-
er sem búa í Washington DC.
Frá því við vorum litlar fengum við
hver jól send jólakort með mynd af
fjölskyldunni og var alltaf jafngaman
að dást að þessum fínu frænkum og
frænda sem við áttum þar vestra.
Heimsóknir voru fátíðar á þessum
árum, en það sem batt okkur við Ell-