Morgunblaðið - 07.01.2007, Page 22

22 SUNNUDAGUR 7. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Vörn Chelsea hvorki fugl né fiskur í síð-
ustu leikjum án leiðtogans, Johns Terrys
Chelsea hélt markinu hreinuá Villa Park í Birm-ingham í fyrsta leik sínumí ensku úrvalsdeildinni á
því herrans ári 2007. Sú var tíðin að
þessi árangur hefði ekki þótt frétt-
næmur en eftir að Englandsmeist-
ararnir höfðu hirt tuðruna tvívegis
úr netinu fjóra leiki í röð í desember
hleypti sparkheimur brúnum.
Undanfarin tvö ár hefur Chelsea
staðið fyrir eftirminnilegri sýni-
kennslu í listinni að verjast. Vet-
urinn 2004–05 setti liðið met – sem
líklega verður aldrei slegið – þegar
það fékk aðeins á sig 15 mörk í 38
úrvalsdeildarleikjum. Í fyrra þurfti
liðið bara að skófla tuðrunni 22 sinn-
um úr netinu. Á yfirstandandi leik-
tíð hefur Chelsea fengið á sig 17
mörk í 22 leikjum. Flest önnur félög
myndu glöð una þeim árangri en
José Mourinho, varnarþjálfari em-
irítus, lítur hann sömu augum og
Ómar Ragnarsson fyllingu Háls-
lóns.
Klúður Manchester United
Eigi að síður hélt kappinn ró sinni
eftir leikinn gegn Aston Villa –
þriðja jafnteflið í röð – og býsnaðist
meira að segja yfir klúðrinu hjá höf-
uðandstæðingnum í vetur, Man-
chester United, að hafa ekki gengið
á lagið og klárað mótið. Mourinho
verður seint sakaður um að vera
ekki uppbyggilegur í hugsun.
En það er svo sem innistæða fyrir
kokhreystinni, eins og oftar, Mour-
inho veit hvað er að. Liðið saknar
leiðtoga síns, Johns Terrys. Það er
nefnilega merkileg „tilviljun“ að eft-
ir að fyrirliðinn gekk úr skaftinu
vegna meiðsla um miðjan desember
er eins og tappi hafi verið tekinn úr
baðkari. Í næstu fjórum leikjum
fékk Chelsea á sig átta mörk. Hafi
einhver verið í vafa blasir stað-
reyndin nú við: Án Johns Terrys er
Chelsea eins og höfuðlaus her.
En nú horfir þetta allt til bóta.
Reiknað er með að Terry verði klár í
slaginn í næsta deildarleik, gegn
Wigan Athletic 13. janúar. Mönnum
er bent á að halda tölfræðinni til
haga næstu leiki á eftir. Hætt er við
að það flæði jafnvel upp úr bað-
karinu.
Ýmsum kann að þykja undarlegt
að stórveldi sem ekki veit aura sinna
tal geti munað svo mikið um einn
leikmann. En John Terry er enginn
venjulegur leikmaður. Hjá Chelsea
úir og grúir af mjög góðum leik-
mönnum en Terry stendur upp úr.
Hann er í hæsta gæðaflokki í heim-
inum og stendur köppum á borð við
Ronaldinho, Henry og Eto’o fylli-
lega á sporði enda þótt hann sé ekki
eins flinkur að dansa djæf.
Auðvitað er erfitt að bera saman
varnar- og sóknarmenn en Henry og
Eto’o hafa báðir verið fjarri góðu
gamni um langt skeið í vetur. Hafa
Arsenal og Barcelona misst fótanna
fyrir vikið? Svari nú hver fyrir sig.
Kann ekki að tapa
Vitaskuld er sóknin alltaf
skemmtilegust en í knattspyrnu þarf
líka að verjast og vel skipulagður og
traustur varnarleikur er gulls ígildi í
samtímanum. Hann getur líka verið
mikið augnayndi enda þótt talsmenn
tótal-fótboltans, menn á borð við
Hermann Gunnarsson, muni seint
viðurkenna það. Slíka fagurkera ber
að minna á komu San Francisco-
ballettsins til landsins í vor.
John Terry er ekki aðeins stór-
brotinn leikmaður, heldur líka leið-
togi af Guðs náð. Hann veitir liði
Chelsea jafnvægi og öryggi sem ekki
er hægt að kenna. Hann hefur
„þetta“, eins og menn segja og
kreppa hnefann, rétt eins og goð-
sagnir á borð við Tony Adams og
Roy Keane á undan honum. Það er
þessi gerð af knattspyrnumanni sem
er ómótstæðileg, sú sem ekki kann
að lúta í gras.
Á sigurgöngu Chelsea undanfarin
tvö ár hafa Terry og Ricardo Car-
valho að mestu leyti verið miðvarða-
parið. Nú háttar því hins vegar
þannig til að maðurinn sem áður
leysti þá af hólmi, William Gallas, er
farinn. Gekk til liðs við Arsenal síð-
astliðið haust í skiptum fyrir vinstri-
bakvörðinn Ashley Cole, eins og
frægt er. Gallas var Mourinho ákaf-
lega kær og var seldur gegn hans
vilja. Ágreiningur Frakkans var við
stjórnina og snerist fyrst og síðast
um launakjör og virðingu en ekki
staðsetningu á vellinum en Gallas
lék á löngum köflum stöðu vinstri-
bakvarðar.
Afvelta mannæta
Í fjarveru Terrys að undanförnu
hefur Gallas verið sárt saknað. Mað-
urinn sem leysa átti hann af hólmi,
Khalid Boulahrouz, hefur ekki staðið
undir væntingum. Boulahrouz, sem
hefur viðurnefnið „mannætan“, kom
raunar með trukki og dýfu frá Hol-
landi og stóð í fyrstu fyllilega undir
nafni. Byrjaði á því að éta sjálfan Ro-
naldinho, með tagli og tanngarði, í
viðureign Chelsea og Börsunga í
Meistaradeild Evrópu á Brúnni. Svo
södd varð „mannætan“ af þeim máls-
verði að hún hefur verið afvelta síð-
an. Ronaldinho gekk meira að segja
aftur á Nývangi og dansaði rúmbu
við aumingja „mannætuna“ sem vissi
ekki hvort hún var að koma eða fara.
Og það á ekki af Boulahrouz að
ganga. Holdleg þjáning tók við af
þeirri andlegu í miðjum klíðum á
Villa Park en kappinn meiddist þá á
hné og verður frá æfingum og
keppni í fjórar til sex vikur. „Guði sé
lof,“ segir David Mellor.
Af tvennu illu biðja áhangendur
Chelsea frekar um Paulo Ferreira
Beðið eftir
baðtappanum
Reuters
Allt í steik Fulham skoraði í tvígang á Brúnni yfir jólin, rétt eins og Read-
ing. Báðum leikjunum lyktaði með jafntefli. Öðruvísi mér áður brá.
ÍÞRÓTTIR»
» Ýmsum kann að
þykja undarlegt að
stórveldi sem ekki veit
aura sinna tal geti mun-
að svo mikið um einn
leikmann. En John
Terry er enginn venju-
legur leikmaður.
Áhorfandi John Terry (til hægri, fyrir miðri mynd) hefur verið í sömu
sporum og José Mourinho meðan ósköpin hafa dunið yfir – á hliðarlínunni.
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is
Eftir Ásgeir Sverrisson
asv@mbl.is
NICOLAS Sarkozy er um-deildur en um eitt eruflestir þó sammála;metnaður mannsins er
hamslaus. Jacques Chirac, forseti
Frakklands, hefur ítrekað freistað
þess að leggja stein í götu hans en
ekki haft erindi sem erfiði. Og nú
bendir flest til þess að einungis Sego-
lene Royal, frambjóðandi Sósíalista-
flokksins, geti komið í veg fyrir að
Sarkozy verði kjörinn forseti Frakk-
lands í vor.
Um liðna helgi var frá því skýrt að
einungis Nicolas Sarkozy hefði skilað
inn framboði sem fulltrúi UMP-
flokksins (fr. „Union pour un Mouve-
ment Populaire“) vegna forsetakosn-
inganna. Gert er ráð fyrir því að Sar-
kozy verði formlega útnefndur
frambjóðandi flokksins um næstu
helgi. UMP telst til hægri í frönskum
stjórnmálum og er nú við völd.
Þessi niðurstaða kemur ekki á
óvart. Á hinn bóginn þurfti Sarkozy
að sigrast á mörgum hindrunum til
að ná þessu markmiði sínu. Ýmsir
þungavigtarmenn innan flokksins
hafa freistað þess að hefta framsókn
hans í frönskum stjórnmálum.
Fremstur í þeim flokki hefur farið
sjálfur Jacques Chirac forseti. Chi-
rac hefur löngum talið Sarkozy
hættulegan og ósvífinn keppinaut.
Haft er fyrir satt að forsetinn óttist
að Sarkozy muni spilla „arfleifð“
sinni. Vandséð er hver hún ætti að
vera; Chirac hverfur úr embætti rú-
inn trausti og vinsældum og margir
Frakkar tengja nafn hans einkum við
spillingu, vanhæfni og úrræðaleysi.
Bandarískar fyrirmyndir
Sarkozy, sem er 51 árs gamall, hef-
ur náð snöggum frama í frönskum
stjórnmálum. Hann hefur sýnt að
þar fer kraftmikill og kjarkaður mað-
ur sem hefur glöggan skilning á leik-
reglum stjórnmálanna; miskunnar-
leysinu og ósvífninni sem iðulega er
nauðsynlegt að beita til að ná settu
marki. Nicolas Sarkozy hefur aldrei
reynt að dylja metnað sinn og mark-
mið hans hafa oftar en ekki blasað
við.
Á síðustu fimm árum hefur hann
tvívegis gegnt embætti innanríkis-
ráðherra Frakklands. Þar ræðir um
krefjandi starf og valdamikið. Búist
er við því að hann láti nú af embætti
til að einbeita sér að kosningunum
sem fram fara 22. apríl og 6. maí,
reynist önnur umferð nauðsynleg.
Innanríkisráðuneytið fer með fram-
kvæmd kosninganna og fráleitt sýn-
ist því að ráðherrann geti sinnt starfi
sínu fram til þess að Frakkar ganga
að kjörborðinu.
Sarkozy er maður „athafnastjórn-
mála“ svo vísað sé til hugtaka sem
móta íslenska stjórnmálaumræðu.
Hann hefur jafnan talið ástæðulaust
með öllu að dylja skoðanir sínar og
margir kunna vel að meti hreinskilni
hans. Andstæðingarnir væna hann
hins vegar um ósveigjanleika og
hroka og telja framgöngu hans um
margt minna á þá sem einkenni
bandaríska stjórnmálaleiðtoga. Líkt
og alkunna er telja margir í Frakk-
landi það ganga glæpi næst að horfa
vestur um haf eftir fyrirmyndum í
Óstöðvandi metnaður?
Nicolas Sarkozy innanríkisráðherra verður frambjóðandi stjórnarflokks hægri manna í forsetakosn-
ingunum í Frakklandi. Hann er maður „athafnastjórnmála“ og boðar uppgjör við hið liðna
REUTERS
Umdeildur Nicolas Sarkozy þykir um margt heldur óhefðbundinn franskur stjórnmálamaður. Sumar grunnhugmyndir sínar sækir hann til Bret-
lands og Bandaríkjanna og boðar breytingar á ýmsum sviðum.
ERLENT»