Morgunblaðið - 23.02.2007, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2007 45
MINNINGAR
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HULDA ÁRNADÓTTIR,
Blöndubyggð 4,
Blönduósi,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
miðvikudaginn 14. febrúar.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugardaginn
24. febrúar kl. 13.30.
Harpa Friðjónsdóttir, Richard Bell,
Bergþóra Huld Birgisdóttir, Harald R. Jóhannesson,
Ragnar Andri, Katrín Birta og Hulda Rún.
✝
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegs föður, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR JÓNASSONAR,
Holtsbúð,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Holtsbúðar fyrir
einstaka umönnun, hlýhug og kærleik við hinn látna.
Magnús Guðmundsson, Stella B. Baldvinsdóttir,
Ævar Guðmundsson, Guðrún B. Eyjólfsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og
barnabarnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför elskulegs sambýlis-
manns míns og bróður,
GUÐFINNS STEFÁNS FINNBOGASONAR,
Miðhúsum,
Strandabyggð.
Sérstakar þakkir til sveitunga sem sýnt hafa hjálp-
semi og hlýhug á erfiðum dögum.
Blessun Guðs fylgi ykkur öllum.
Arnheiður Guðlaugsdóttir,
Ásta Bjarnadóttir, Margeir B. Steinþórsson,
Guðný Finnbogadóttir, Ragnar Þorleifsson,
Sigurbjörn Finnbogason, Sigurbjörg Ísaksdóttir,
Bjarney R. Finnbogadóttir, Óskar Fannberg Jóhannsson.
Lokað
Lokað verður eftir hádegi í dag, föstudaginn 23. febrúar, vegna
jarðarfarar EINARS ÓLAFSSONAR.
Rafboði ehf., Skeiðarási 3.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma
RÓSBJÖRG JÓNATANSDÓTTIR
hjúkrunarheimilinu Skjóli
lést miðvikudaginn 21. febrúar.
Einar Friðgeirsson Margrét Eiríksdóttir
Nanna K. Friðgeirsdóttir Hjörtur Gunnarsson
Guðrún Friðgeirsdóttir
Birna Friðgeirsdóttir
og barnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
INGVAR ÁSMUNDSSON,
lést á líknardeild Landspítalans Kópavogi
miðvikudaginn 21. febrúar.
Útför auglýst síðar.
Guðrún Jóhanna Þórðardóttir,
Áki Ingvarsson,
Ásmundur Ingvarsson,
Þórður Ingvarsson
og fjölskyldur.
✝ Elín Sigurð-ardóttir fæddist
á Lambastöðum á
Mýrum 19. júní
1918. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir í Reykjavík mið-
vikudaginn 14. febr-
úar síðastliðinn.
Hún var dóttir
hjónanna Kristínar
Margrétar Þórð-
ardóttur húsfreyju
á Lambastöðum, f.
13.11. 1881, d. 15.4.
1937, og Sigurðar
Erlendssonar bónda á Lamb-
astöðum, f. 21.1. 1887, d. 2.2. 1923.
Systkini Elínar voru Hólmfríður,
f. 26.8. 1916, Erlendur, f. 30.1.
1920, d. 15.2. 1938, Fjóla, f. 28.2.
ríður, f. 26.2. 1947, 3) Erla, f. 29.9.
1948, maki Ágúst Haraldsson, f.
19.9. 1947.
Þorsteinn átti eina dóttur frá
fyrra hjónabandi, Steinunni, f.
23.9. 1934, maki Óli Jón Ólason, f.
17.10. 1933, þau skildu. Börn
þeirra eru: Arlín Þuríður, f. 1953,
hún á þrjú börn og tvö barnabörn,
Óli Jón, f. 1956, hann á fjögur börn
og eitt barnabarn, Elín Sigríður, f.
1959, hún á þrjú börn og einn fóst-
urson, Guðrún Margrét, f. 1961,
hún á tvö börn, Þorsteinn Gísli, f.
1964, hann á tvö börn, og Ágúst, f.
1969, hann á fjögur börn. Sam-
býlismaður Steinunnar er Geir R.
Gíslason, f. 1925. Elín ólst upp á
Lambastöðum á Mýrum í Álftanes-
hreppi til 20 ára aldurs en þá flutt-
ist hún til Reykjavíkur og bjó þar
alla tíð síðan.
Útför Elínar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
1922, d. 21.3. 2002,
og hálfsystir sam-
feðra Herdís, f.
11.10. 1914.
Hinn 1. október
1944 giftist Elín Þor-
steini Gíslasyni, mál-
arameistara og kaup-
manni, f. 1.10. 1913,
d. 25.12. 2003. Dætur
Elínar og Þorsteins
eru: 1) Kristín, f.
18.7. 1943, maki
Þórður R. Jónsson, f.
3.9. 1940. Börn
þeirra eru: Anna, f.
1960, maki Kári Grétarsson, þau
eiga tvo syni, Þórð og Grétar, El-
ín, f. 1967, og Jón, f. 1971, maki
Linda Hilmarsdóttir, þau eiga
tvær dætur, Nótt og Emblu. 2) Sig-
Hinsta kveðja tileinkuð elskulegu
móður okkar:
Við sjáum að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Þínar dætur,
Kristín, Sigríður og Erla.
Þegar móðir mín hringdi í mig í
vinnuna og sagði að amma væri dáin
fann ég bæði fyrir sorg og létti vegna
þess að þá var veikindastríði hennar
lokið. Þegar afi lést fyrir þremur ár-
um dó viss hluti af þér elsku amma
mín því þú saknaðir hans svo mikið.
En núna ert þú komin til hans, for-
eldra þinna og Ella bróður þíns sem
létust öll áður en þú varðst tvítug. Þú
talaðir oft um það við mig hvað sá
missir hefði verið þér þungbær en
þið systurnar fjórar voruð miklar
vinkonur og tengsl ykkar alltaf
traust og sterk. Fjóla systir þín lést
árið 2002.
Ég kalla það heiður að hafa fengið
að kynnast manneskju sem ólst upp í
sveit og þurfti að lifa á því sem jörðin
gaf af sér. Þegar ég var lítil fannst
mér gaman að heyra sögurnar þínar
úr sveitinni þar sem þið systurnar ól-
ust upp föðurlausar. Það sem mér
fannst skrýtið að heyra var að þú
fórst aldrei í fjósið þótt þú hafir alist
upp í sveit. Móðir þín var ákveðin í
því að mennta ykkur systurnar en
henni entist því miður ekki aldur til
þess.
Ella amma eins og við ömmubörn-
in kölluðum hana mátti aldrei vita af
neinum svöngum og það var best að
koma svangur til hennar. Synir mínir
Þórður og Grétar hafa notið þeirra
forréttinda að fá að eiga langömmu
sem passaði þá þegar þeir voru litlir.
Þegar ég þurfti að fara í bæinn var
tilvalið að láta þá vera hjá þér amma
á meðan og ekki voru þeir svangir
þegar ég kom til baka. Árið 1997 fór
Grétar til Portúgals með langömmu
sinni og langafa og eru ekki margir
sem geta státað af því.
Elsku Ella amma, þú varst alltaf
svo ánægð með mig, Kára og syni
okkar. Þú hafðir reyndar stundum
áhyggjur af því að ég væri ekki nógu
góð við hann Kára en þá varstu bara
að stríða mér. Hins vegar varstu
stolt af því hvað ég var dugleg að
læra og samgladdist mér alltaf svo
innilega þegar ég lauk hverjum
áfanganum á fætur öðrum.
Ég, Kári, Þórður og Grétar biðjum
Guð að veita systrunum styrk í sorg-
inni. Blessuð sé minning góðrar
konu.
Anna Þórðardóttir.
Það var á Valentínusardaginn,
degi elskenda, sem hún amma mín
Elín Sigurðardóttir kvaddi þetta líf
og einhvern veginn finnst mér að hún
hefði varla getað valið betri dag svo
mjög sem hún saknaði hans afa sem
lést fyrir þremur árum og er ég viss
um að afi hefur beðið Ellu sinnar
óþreyjufullur með opinn faðminn.
Amma var glæsileg kona, bros-
mild, alltaf svo smart klædd með fal-
legt hár, í góðu líkamlegu formi enda
stundaði hún sund og gönguferðir
nánast daglega. Hún lagði mikið upp
úr heilbrigðu líferni og var örugglega
langt á undan sinni samtíð hvað varð-
ar hollustu í matargerð og reglulega
hreyfingu.
Amma var mikil húsmóðir og
sinnti því starfi af metnaði og bar
heimili hennar þess merki, einstak-
lega glæsilegt og smekklegt. Þar var
regla á hlutunum. Hollur og góður
matur á borðum á réttum tíma og
passað upp á allir fengju nóg. Það var
einhver sérstakur andi á heimili
ömmu og afa, andi sem einkenndist
af hlýleika, gestrisni og notalegheit-
um og var alltaf gott að koma til
þeirra og þegar ég var lítil þá var
ekkert skemmtilegra en fá að gista
yfir nótt. Ekki skemmdi fyrir að
heimasæturnar á heimilinu, Kiddý,
Erla og Sigga, voru algjörar skvísur
og frábært að fá að komast í snert-
ingu við allt tískugóssið sem þeim til-
heyrði.
Amma hafði gaman af ferðalögum
og ferðuðust hún og afi mikið saman
eftir að þau urðu fullorðin, sáu margt
skemmtilegt og höfðu ánægju af, sér-
staklega fannst ömmu frábært að
vera einhvers staðar þar sem sólin
skein.
Ég hef alla tíð verið stolt af að bera
nafn ömmu minnar og er þess fullviss
að áhuga minn á hollustu, heilbrigðu
lífi og fallegum fötum hef ég fengið í
arf með nafninu.
Elsku amma, að baki er löng og
góð ævi og þakka ég af alhug það sem
þú gafst mér og mínum.
Elsku mamma, Kiddý, Sigga og
Erla, aðrir ættingjar og vinir, megi
algóður guð styrkja ykkur og varð-
veita.
Guð gefi þér góða nótt.
Þín nafna,
Elín Sigríður Óladóttir.
Elsku amma, nú er komið að leið-
arlokun og mikið af góðum og
skemmtilegum minningum skýtur
upp kollinum þegar horft er til baka.
Minningum sem eiga eftir að ylja
okkur lengi um hjartarætur og verða
til þess að þú verður ætíð í huga okk-
ar.
Á Ægisíðuna var ávallt gott að
koma, ein af mínum fyrstu og
skemmtilegustu minningum þaðan
var þegar þú leyfðir mér að henda
tauinu niður rörið og sjá svo hvar það
kom niður en þetta voru þvílík undur
og stórmerki fyrir litla stúlku að
aldrei gleymist. Gamlárskvöldin með
brennunni á Ægisíðunni voru alltaf
skemmtileg. Þegar við vorum að
drekka passaðir þú alltaf upp á að við
fengjum okkur smurt brauð á undan
því sæta því hjá þér var hollustan í
fyrirrúmi. Já, þú varst svo sannar-
lega á undan þinni samtíð hvað alla
hollustu snerti, gróft brauð, græn-
meti og ávextir var það sem þú vildir
að við létum ofan í okkur. Ekki sykur
á morgunkornið, ekki fínt brauð og
lítið af sætabrauði. Alltaf passaðir þú
upp á útlitið, alltaf svo fín og vel til
höfð, enda voru sundferðir og göngu-
túrar fastir liðir í þínu lífi. Í einni af
mínum síðustu heimsóknum til þín á
Eir varðst þú svo sæl og ánægð enda
nýbúið að greiða þér og lakka á þér
neglurnar en fín og vel til höfð vildir
þú alltaf vera. Þegar þið afi fluttuð í
Miðleitið fannst þér að búðin væri
varla nógu langt í burtu til að fá góð-
an göngutúr út úr innkaupaferðinni.
Þegar ég varð fullorðin og fór að
koma með mín börn til ykkar afa var
gott að setjast hjá þér á kollinn í eld-
húsinu og ræða málin meðan að þú
tókst til kræsingarnar sem ávallt
voru bornar á borð. Þessar heim-
sóknir voru yndislegar og geyma hjá
mér og okkur öllum dýrmætar minn-
ingar en undanfarin 23 ár hef ég ver-
ið búsett á Eskifirði og því hefur
samvera okkar verið mun minni en
ég hefði kosið. Einnig er Noregsferð-
in vorið 1998 fjársjóður yndislegra
minninga, en þar naust þú þín fram í
fingurgóma. Elsku mamma, Kiddý,
Erla, Sigga og fjölskyldur, megi Guð
varðveita okkur og styrkja á þessum
erfiðum tímum.
Elsku amma, nú ert þú komin til
afa, eins og þú þráðir svo heitt, en við
vitum að hann hefur tekið vel á móti
þér því að betra hjónaband en ykkar
er vandfundið.
Hvíl þú í friði og hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Guðrún Margrét
og fjölskylda, Eskifirði.
Tími var kominn hjá Elínu lang-
ömmu, ömmu og móður til að halda á
vit feðra sinna. Löng og gæfurík ævi
að baki. Amma var í einstaklega góðu
hjónabandi í um 60 ár með afa mín-
um Þorsteini Gíslasyni. Var það mikil
sorg fyrir ömmu að sjá á eftir afa fyr-
ir rúmum þremur árum. Þeim leið
alltaf best saman, sama hvort það var
í blíðu eða stríðu. Þau ferðuðust alla
tíð mikið og voru ferðir til suðlægra
landa í miklu uppáhaldi, þar sem hiti
og sól átti vel við þau bæði. Enda
ferðuðust þau eins lengi og þeim var
það unnt sökum aldurs og heilsu.
Amma og afi áttu alltaf fallegt
heimili og nú síðast að Efstaleiti. Við
eigum margar góðar minningar það-
an bæði af veislum og matarboðum.
Stundum var bara einfaldlega sótt á
KFC, ef þannig lá við og setið og
spjallað. Ömmu var alltaf mjög um-
hugað um að maður borðaði vel og
settist hún nær aldrei við matarborð-
ið fyrr en hún hafði þjónað öllum öðr-
um til borðs.
Það er mér sérstaklega minnis-
stætt þegar amma eitt sinn bjó
heima í Furulundinum, er foreldrar
mínir voru erlendis – bakaði hún svo
mikið af pönnukökum fyrir mig að ég
át yfir mig oftar en einu sinni. Það
má segja að eftir dvöl ömmu í Furul-
undinum hafi ég verið búinn að borða
pönnukökur fyrir lífstíð.
Amma hugsaði alltaf mikið um
heilsu og útlit enda einstaklega
glæsileg kona. Hún stundaði leikfimi
og fór í gönguferðir þangað til fyrir
fáum árum.
Þegar amma var 4 ára missti hún
föður sinn og eins varð hún fyrir
þeim skelfilega missi að horfa upp á
bróður sinn Erlend drukkna í Urr-
iðaá þegar þau fóru þar yfir á hestum
á unglingsaldri. Þessi skelfilega lífs-
reynsla mótaði hana alla tíð og átti
hún erfitt með að komast yfir þessa
miklu sorg og sagði hún okkur oft frá
þessum atburðum.
Eftir andlát afa flutti amma á Eir.
Þar var hugsað vel um hana og má
þar sérstaklega nefna dætur hennar
sem heimsóttu hana daglega. Mikið
og náið samband hefur alla tíð verið á
milli þessara mæðgna og er það
aðdáunarvert hve vel þeim leið alltaf
vel saman.
Við Linda, Nótt og Embla viljum
þakka þér fyrir allar yndislegu
stundirnar sem við áttum saman.
Hvíl í friði, elsku amma.
Jón Þórðarson.
Elín Sigurðardóttir