Morgunblaðið - 28.09.2008, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Guðrún Snæfríður
Gísladóttir fæddist 12.
desember 1954. Faðir
hennar hét Gísli Guð-
mundsson og var bílstjóri
en móðir hennar er Dag-
björt Snæbjörnsdóttir
garðyrkjufræðingur. Guð-
rún er gift Illuga Jök-
ulssyni rithöfundi. Hún
ólst upp í Reykjavík og er
elst þriggja systkina. Hún
lauk prófi frá Leiklist-
arskóla Íslands árið 1977.
Hún lék fyrst hjá Þjóðleik-
húsinu en starfaði svo um
árabil með Alþýðuleikhús-
inu og Leikfélagi Reykja-
víkur. Hún hefur leikið í
ýmsum kvikmyndum,
meðal annars Fórninni eft-
ir Tarkovskí og Hafinu eft-
ir Baltasar Kormák. Guð-
rún hefur verið fastráðin
við Þjóðleikhúsið síðustu
ár. Hún leikur sem stendur
í Engisprettum í Þjóðleik-
húsinu en efnt hefur verið
til nokkurra aukasýninga í
haust.
Gísli Galdur
Þorgeirsson fæddist 14.
desember 1982. Hann ólst
upp í Reykjavík og á fimm
hálfsystkini, Einar Njál, Friðrik Örn og Gunnar Mána Þorgeirssyni og Veru Sól-
eyju og Ísleif Eld Illugabörn. Hann er sonur Guðrúnar og Þorgeirs Gunn-
arssonar, sem unnið hefur við kvikmyndagerð og sjónvarp um árabil en starfar
nú sem pottasölumaður. Sambýliskona Gísla er Kristín Kristjánsdóttir. Hann
stundaði nám við Ísaksskóla, Austurbæjarskóla, Menntaskólann við Hamrahlíð
og Tónskóla Sigursveins. Hann stundar nú nám í slagverki við FÍH og raftónlist
við Tónlistarskóla Kópavogs. Gísli hefur getið sér gott orð sem plötusnúður og
er einnig í hljómsveitunum Ghostigital, Trabant og Motion Boys en plata er
væntanleg frá síðastnefndu sveitinni 7. október næstkomandi. Hann hefur
unnið sem hljóðmaður í Þjóðleikhúsinu og samdi tónlist í verkinu Rambó 7.
Sem stendur er hann að vinna að væntanlegri sýningu í Hafnarfjarðarleikhús-
inu með leikhópnum Ég og vinir mínir.
Morgunblaðið/Golli
Í Skólastrætinu Mæðginin „gera gott um sig“ við æskuheimili Gísla þar sem Guðrún býr enn ásamt fjölskyldu, sem m.a. inniheldur þrjá ketti sem heita Scott, Skotta og Fiskur.
Tengsl Hún er leikkona. Hann er plötusnúður.
Þau eru mæðgin. Inga Rún Sigurðardóttir heim-
sótti Guðrúnu Gísladóttur og Gísla Galdur Þor-
geirsson og frétti af afaleik, forvitni, tónlistarupp-
eldi, húmor og huggulegheitum.
Var auðvelt að plata hann
Guðrún „Gísli var yndislegur
krakki, glaðvær og athafnasamur.
Hann er mjög næmur og þolir
ekki rifrildi og leiðindi. Við pabbi
hans bjuggum ekki saman nema í
um eitt ár eftir að hann fæddist
og einhvern tímann spurði hann
hvers vegna það væri. Hann fékk
það svar að við myndum annars
alltaf vera að rífast. Einhverjum
árum seinna gisti hann hjá vin-
konu sinni en þar var eitthvert
hjónarifrildi í gangi. Hann hug-
hreysti vinkonu sína með því að
þetta yrði allt í lagi því á morgun
yrði pabbi fluttur út! Við vorum
tvö að róa þetta framan af en
pabbi hans var samt mikið inni á
heimilinu með strákinn því ég var
að vinna í leikhúsinu.
Hann er rosalega friðelskandi
maður, eins og föðurfólkið hans.
Hann er húmoristi. Hann er líka
nákvæmur og mikill snyrtipinni.
Hann er mikið fyrir „að gera gott
um sig“ eins og hann kallaði það
þegar hann var lítill, að hafa nota-
legt í kringum sig.
Sem krakki var hann
trúgjarn og það var auð-
velt að plata hann. Þegar
hann var 11 eða 12 ára
gabbaði ég hann á fyrsta
apríl. Ég lét Gíó [Guðjón
Pedersen, fyrrverandi leik-
hússtjóra Borgarleikhússins], sem
er vinur pabba hans, hringja hing-
að. Hann þóttist vera danskur
skemmtanastjóri á skemmti-
ferðaskipi, sem vildi ráða hann
sem plötusnúð. Gísli fór niður í bæ
að hitta hann og Gíó er enn með
móral yfir því að hafa tekið þátt í
þessu.
Hann er músíkalskur og það var
strax mikill rytmi í honum. Hann
byrjaði snemma í plötusnúðastarf-
inu. Daginn sem hann tók síðasta
stúdentsprófið rauk hann í heil-
sumarstúr með Quarashi og er bú-
inn að vera í þessu síðan.
Ég fer á hljómleika og fylgist
með honum í náminu en honum er
ekkert um það gefið að ég sé að
fylgjast með honum á börunum.
Ég hef stundum haft áhyggjur af
þessu spili á börunum sem er
framundir fimm og sex á morgn-
ana en hann er líka að gera margt
annað, bæði í hljómsveitum og
leikhúsinu. En ég er ánægð með
að hann sé að gera eitthvað skap-
andi sem hann hefur gaman af.
Nafnið Galdur
Ég hef ekki yfir neinu að
kvarta, nema að hann mætti koma
hingað oftar! Svo eru þessi börn
mín svo mikil einkabörn því það er
svo langt á milli, þau eru fædd ’82,
’89 og ’99. Ég er enn á tímabili
legókubbanna og búin að vera í
því í 25 ár!
Þegar hann fæddist var ég viss
um að ég gengi með stelpu, spá-
kona í Búlgaríu var búin að segja
það við mig. Ég hélt einhvern veg-
inn að mér væri ekki ætlað að
eiga strák. Eftir að hann kom í
heiminn þá hugsaði ég þetta orð,
„magic“. En nafnið Galdur
er líka komið til vegna
þess að mér finnst falleg-
asta hljóðið í íslensku vera
í orðinu aldrei, ALDR.
Það var nú vesen að fá að
gefa honum þetta nafn. Ég ætlaði
fyrst ekki að skíra hann hjá presti
heldur skrá nafnið hjá hagstofunni
en þar var kona sem vildi ekki
taka nafnið í mál. Hann var ekki
skírður fyrr en hann var þriggja
ára en prestinum fannst ekkert
athugavert við nafnið því það er
íslenskt og beygist. Ég held að
hann hafi alltaf verið ánægður
með nafnið og veit ekki til þess að
honum hafi verið strítt.
Algjör skófrík
Gísli er skófrík og ég held hann
hafi það frá mér, við erum af-
skaplega veik fyrir skóm. Einu
sinni fengum við Illugi hláturskast
þegar við komum niður í her-
bergið hans Gísla fyrir jólin og
hann var búinn að setja skóinn út
í glugga. Hann var 12 eða 13 ára
og farinn að nota ansi stóra skó,
þannig að skórinn náði yfir hálfa
gluggakistuna!
Gísli var ekkert fyrir íþróttir en
hafði þó mjög gaman af því að
hjóla og hjólið var hreinlega
samgróið við hann. Hann hefur
alltaf átt nóg af vinum og verið
trúr vinum sínum alla tíð.
Á tímabili gekk hérna yfir
óskaplegt rakspíratímabil, ég hef
kannski aldrei sagt honum
þetta … Þá var hann í herberginu
niðri og lyktin gaus stundum upp.
Hann var að byrja að raka sig og
rakspíranotkunin var svo óhófleg
að við gátum varla náð andanum
hérna uppi! Þá vissum við að hann
var að tygja sig til að fara eitt-
hvað út.
Hann var alltaf samviskusamur
í skóla. Ég þurfti aldrei að láta
hann læra. Hann útvegaði sér líka
sjálfur ýmsar vinnur. Hann er
mikill bókhaldari en hér er hins
vegar ekki mikil reiða á reikn-
ingum og pappírum. Hann gekk
þvert á það og þetta er algjörlega
skipulagt hjá honum, enda skilst
mér að hann sé kominn í gjald-
kerastarfið í blokkinni sinni. En
hvaðan hann hefur það veit ég
ekki. Allavega ekki frá okkur for-
eldrunum.
Mér finnst Gísli hafa áhuga á
mannlífinu. Hann tekur fulla af-
stöðu til ýmissa hluta í þjóðlífinu,
eins og margir af hans kynslóð.
Mér finnst hún ekki vera eins
gráðug og kannski tíu árum
eldra fólk. Þetta eru skynsemd-
arkrakkar og að ýmsu leyti til
fyrirmyndar. Gísli er prýð-
ismaður á heimili og það er gott
að hafa hann nálægt sér. Ég
vona að hann leiti til mín þegar
eitthvað bjátar á eða hann þarf
að ræða eitthvað.“
Mikið fyrir
að hafa
notalegt í
kringum sig