Skinfaxi - 01.11.1933, Qupperneq 2

82
SKINFAXI
aukiim áhuga á heimilisiðnaði, hibýlaprýði, bæði inn-
an bæjar og utan, svo sem smekklegri og þjóðlegri
gerð klæða og búsbúnaðar, blóma- og trjárækt lieima
við bæi.
Trúin á gæði landsins og möguleika þess liefir vax-
ið með hverju átaki, fólkið séð fram undan sér betri
tíma og gert sér vonir um farsælli afkomu. Það liefir
birt yfir bugum eldra fólksins og þeir l'áu æskumenn
i sveitum landsins, sem stungu við fótum þegar út-
þráin kallaði þá úr faðmi átthaganna, fundu að ham-
ingjuna mátti finna í sjálfri lífsbaráttunni, lífsbaráttu
frjálsborins manns, þar sem viðfangsefnin, bygging,
rældun og fleiri menningarmál, voru við liæfi stór-
liuga og heilbrigðrar æsku. En þessi vorgróður is-
lenzkrar viðreisnar hefir nú mætt slæmu hreti, heims-
kreppan mæðir nú um hann og hindrar vöxt lians, að
minnsta kosti i bili. Það er því eðlilegt og sjálfsagt,
að nú er vcnju fremur liugsað, rætt og rilað um livað
gera skuli, svo við stöndum betur að vigi i andlegri
og efnalegri liaráttu. Það er skyggnzt um eftir nýjum
leiðum, svo sem breyting á rekstri framleiðslunnar,
fjölbreytni í framleiðslu, meiri notkun eigin afurða,
lireyling á lífsvenjum o. s. frv. Um nauðsyn þessa eru
allir sammála, þótt skiptar séu skoðanir um einstök
atriði og leiðir. Öll þessi atriði, og auðvitað miklu
fleiri, sem að framan er talað um, snerta svo mikið
baráttu vora, bæði sem einstaklinga og heildar, að
fram hjá þeim verður ekki gengið, jiegar talað er um
menningu og liamingju þjóðarinnar. Menningarbarált-
an er margþætt og árangur jieirrar baráttu fer að
sjálfsögðu að' miklu leyli eftir jivi, hvernig tekst að
samræma jiessa jiætli og l'á j)á lil að mynda afltaug
i lifi hópa og einstaklinga, sem haldgóð reynist. Öli-
um má vera það ljóst, að nauðsyn krefur, að þessir
þættir vaxi jafnt og eðlilega, og liver styðji að ann-
ars ])roska. Einkum er það áriðandi, að gera sér ljós