Skinfaxi - 01.11.1933, Síða 20

SKINFAXI
100
Og fylgi þeim gæfa, sem göfgi finnur
í glöðum og frjálsum leik.
Und merki því, sem var heilbrigt og hreint
var hamingja, er aldrei sveik.
Mundu það, æska, ad alll þitt lán
og auðlegð í sjálfri þér býr.
Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orð,
tit dáðrakkra verka lmýr.
Vertli leitandi, vakandi, starfandi og sterk
og styrktu þinn undra mátt.
Hattu Jireinteika’ og dirfð, berðu höfuð hátt
og horfðu í sálarádi.
Cx. M. M.
Tunga og bókmenntir Færeyinga.
(Útvarpserindi í Reykjavík 5. febr. 1933).
Yfirleitt vita íslendingar það, að Færeyingar tala
sérstaka tungu, sem likari er máli voru en nokkur
tunga önnur. Hver sæmilega skýr íslendingur getur
lesið færeyskt bókmál sér að fullu gagni, án náms í
öðru en eigin tungu. Hitt er almennt, að lieyra íslend-
inga gera lítið úr færeysku, kalla hana hrognamál, af-
bökun lir íslenzku og fram eftir þeim götum. Þessir
dómar eru eðlilegir að vísu, en þeir eru jafn óverð-
skuldaðir fyrir þvi og geta ekki komið fyrir hjá öðr-
um en þeim, sem dæma um það, sem þeir þekkj a ekki
nema á yzta yfirborði. Menn sjá sömu orðin, sem þeir
eru vanir að nota i íslenzku, með endingum og liljóð-
breytingum, sem koma þeim andkannalega fyrir sjón-
ir, vegna þess, að þær eru aðrar en þeir eru vanir við
að nota og telja réttar. — Færeyjar og ísland byggð-