Skinfaxi - 01.11.1933, Side 74

154
SKINFAXI
leiku um „land og lýð“. Hefir höf, ritað bókina sér „til hvild-
ar og skemmtunar“ í „hjáverkum frá fjárhirðingu", og er
þrekvirki.
Föroysk bindingarmynstur. Samlað og givið lit hevur Hans
M. Debes. Tórshavn 1932. — Bók þessi vakti hjá mér lang-
mesta undrun þeirra bóka, sem mér hafa verið sendar til
umsagnar í ár. Það er lireint furðuefni, að jafn-fámenn þjóð
og frœndur vorir á Færeyjum skuli gefa út jafn-veglegt verk.
Jafnan hefir verið mjög mikið prjónað í Færeyjum. I-Iand-
prjónaðar peysur voru aðalflíkur karla og kvenna, og eru
enn mjög notaðar. Var oft mikið horið í sparipeysur við
færeyska þjóðbúninginn, bæði i litum og útprjóni. Nú hefir
Hans IMaríus Debes klæðskeri i Þórshöfn safnað gömlum
prjónagerðum, sem margar hafa verið komnar að því að gleym-
ast, og gefið 125 þeirra út í ofannefndri bók. 33 uppdrættir
eru prentaðir með litum, en hinir í svörtu. Öll útgáfan er
svo vönduð, að eigi verður á betra kosið, ágætur pappír, fyrir-
taks prentun, prentað öðrum megin á blöðin og silkipappir
milli lituðu blaðanna. Bókin er 50 blöð í fjögra blaða broti.
Lögþing Færeyinga hefir veitt styrk til útgáfunnar, enda er
hókin svo ódýr, að furðu gegnir.
Það er tvímælalaust, að bók þessi getur komið að stórmikl-
um notum hér á landi, þeim sem heimilisiðnað stunda. Upp-
drættirnir eru margir gullfallegir, og þá má nota ekki að-
eins til að prjóna eftir, heldur og að vefa og sauma krosssaum
eftir. Skinfaxi vill vinna heimilisiðnaðinum þarft verk með
því að benda á bókina, og vonast eftir, að bendingin verði
notuð. Bókina má panta beint frá útgefanda, eða Bókaverzlun E.
P. Briem í Reykjavik.
En hvenær verður Heimilisiðnaðarfélag ísalnds þess um-
komið, að gefa út íslenzkar heimilisiðnaðargerðir á jafnmynd-
arlegan hátt og einstakur áhugamaður hefir gert i Færeyjum?
Jakob Thorarensen hefir nýverið sent frá sér fimmtu ljóða-
bók sina. Nefnist liún Heiðvindar. Er nafn það mjög táknandi
um ljóð Jakobs. Hreinn og hressandi heiðsvali auðkennir þau
öðru fremur. Ivvæðin í þessari nýju bók bera liin gömlu og
góðkunnu einkenni skáldsins, karlmannlega, islenzka hugsun,
skýrar, sterkar myndir, hreimmikil kjarnyrði. Hann yrkir svo,
að enginn þarf að spyrja um höfund kvæðanna. Ætli nokkr-
um dytti t. d. í hug að eigna öðrum kvæðið um Hildigunni,
er byrjar svo: