Skinfaxi - 01.05.1942, Blaðsíða 33

SKINFAXI
33
slær vinstri fæti dálítið beygðuni ura hnéö, hátt upp og aftur
fyrir sig, lyftir honum yfir rána og setur hann niður við hlið
hægri fótar.
MeS þessari stökka'ðferö hleypur stökkmaSur upp af vinstri
fæti, á ská að ránni frá vinstri hlið, í stefnu, sem myndar
45° horn við rána. Uppstökksdepill er mjög nærri ránni, —
minna en fet frá ránni. Stökkmaður veltur af hæli um táberg
upp á tærnar, og hægri fótur heldur áfram upp, eins og hann
ælli að taka annað skref, meö þeirri undantekningu, að hon-
um er lyfl upp með öflugri og hárri hnélyftu. Hægra hnéð
ælti að lyftast í liæð við hökuna.
Samtímis hefir spyrria vinstri fótar, ásamt uppsveiflu beggja
arma, hafið iíkamann upp á við, —■ og snúið honum dálítið
lil vinstri, — þangað til mjaðmirnar eru i ráarliæð.
Á sama augnabliki og mjaðmirnar ná í ráarhæð, er hægri
armi lyft upp og yfir bolinn (og teygður vel til vinstri). Engri
atliygli þarf að beina að vinstri armi, þvi að hann mun veita
eðlilega móthæfni.
Nú er það tregða snúningshreyfingar alls likamans og hin
snögga sveifla hægri handleggs upp og yfir bolinn, sem veld-
ur því, að hægri fóileggur kemst yfir rána og snýr eða vindur
allan líkamann í lárétta legu á vinstri hlið, brot úr sekúndu,
áður en líkaminn er í raun og veru yfir ránni.
Næsta viðbragð þarf mikla einbeitingu, þvi að áður en
stökkmaður fellur á rána, og einmitt þegar hann er að falla
á grúfu niður, er vinstri fæti sparkað kröftuglega upp á við
með hælsparki. Fóturinn alveg beinn.
Ef þessi vinstri fótar hreyfing er réttilega framkvæmd,
mun stökkmaður liggja á grúfu með rána samsíða bolnum.
Stökkmaður lætur nú hægri hönd og fót falla, til þess að
taka fallið á hægri liliðina.
Fettustökk.
í þessari stökkaðferð leggur stökkmaður allt í seinustu
tvö skrefin og lengir seinasta skrefið, til þess' að veita hægri
fætinum meira frjálsræði í stökkinu. Atrennan er í 45° horni
á rána, frá hægri hlið fyrir vinstri-stökkmann.
Uppstökksstaður er 3 fet, eða rúmlega það, frá ránni.
í uppstökkinu stappar hællinn, og líkamsþunginn veltur um
táberg á tærnar og fram- og uppsveifla armanna, ásamt upp-
sveiflu liægri fótar, lyflir líkamanum. Sveifla liægri fótar verð-
ur að vera eins há og mögulegt er. Likaminn hækkar i brattri
stöðu, sem myndar 45° horn við rána, og þegar mjaðmir eru
3