Skinfaxi - 01.11.1947, Side 17

SKINFAXI
81
Vossskólann. Á leiðinni þangað hittum við íþrótta-
kennara skólans Martin Bj. Mölster, mikinn mann
að vallarsýn, enda fræg iþróttahetja. Hann var í
moldarverki við hústað sinn. Kvaðst hann mundu
sækja sýningu okkar um kvöldið. Við staðnæmd-
umst við bústað skólastjórans Öysteins Eskeland.
Virðulegur maður og hinn ástúðlegasti. Hlutum við
hinar heztu viðtökur á lieimili hans og konu lians.
Á hljóðfærinu i stofu þeirra voru tvær myndir af
frábærlega glæsilegum ungum mönnum. Þetta voru
synir Eskelands, sem þá fyrir fáum vikum höfðu
farizt í snjóflóði þar í nágrenningu, ásamt fleiri ung-
mennum, náskyldum. Við voru því þarna i sorg-
arhúsi, en enga æðru var þó að sjá á þeirn hjónum.
Eskeland vék talinu þegar að gömlum nemendum
sínum, íslenzkum. Hafði liann t. d. kennt þeim Krist-
manni Guðmundssyni og Guðmundi Hagalín að rita
á norsku. Mjög minntist hann og lilýlega Árna Hall-
grímssonar fyrir færni hans að rita norsku. Fleiri
íslendinga minntist hann og allra mjög vinsamlega.
Tíminn var naumur og var bráðlega haldið niður
i bæinn aftur. Var nú snæddur miðdegisverður í
liúsi Good-Templara hæjarins. Þótti okkur vel veitt
og rausnarlega. Tekið var nú að liða á daginn. Niðri
á íþróttavellinum var unnið kappsamlega að smíði
glímupalls, en heldur fór veður versnandi og rigndi
allmikið.
Til fundar við mig kom nú, þar sem ég dvaldi í
íþróttaheimilinu E. Bryn, formaðurinn i ungmenna-
félaginu i Voss. Hafði orðið að ráði, að ungmenna-
félagið og íþróttafélagið í hænum stæðu saman að
móttökum okkar. Fræddi nú Bryn mig um ýmis-
legt félagsskap sínum viðkomandi. Samvinnan væri
ekki mikil með íþrótta- og ungmennafélögunum í
Voss, enda um tvenns konar félagsskap að ræða, sem
sækir félaga sína allmjög í tvennan stað: Jon Tvilde,
6