Skinfaxi - 01.11.1947, Qupperneq 18

82
SKINFAXI
formaðurinn í íþróttafélaginu, kaupmaður; E. Bryn
bóndi. Tvilde gat þegar skroppið frá vinnu sinni
til þess að taka á móti okkur, en Bryn gat ekki kom-
ið fyrr en siðdegis og ærin störf biðu hans heima;
gat liann því ekki verið með okkur neitt næsta dag.
Bændaheimilin fáliðuð, alltaf annir. Sveitaæskulýð-
inn myndi langa til að taka heimboði heiman frá
íslandi, en mætti liann gefa sér tíma til þess? Bryn
bauð okkur að hafa glímusýninguna i húsi ung-
mennafélagsins, ef veður bannaði notkun vallarins.
Eins sagði hann, að nú færi fram undirbúningur
undir þjóðdansamót, er lialdið yrði í Vossskólan-
um næstu daga og bauð hann okkur á eins konar
æfingu, er færi fram i samkomuhúsinu eftir sýn-
ingu okkar. Ég hef mikinn áhuga fyrir leiksýning-
um i skólum og ungmennafélögum og barst talið
því næst að þeim hlutum. Benti Bryn mér á, að Nor-
egs Ungdomslag gæfi út leikrit til notkunar í ung-
mennafélögum og liéti útgáfufélagið Noregs Boklag,
Oslo. Ennfremur gæfi Olav Norlis Forlag, Oslo, út
„Spelstykke for Ungdomslag“. Ég tók þessar upplýs-
ingar til greina og keypti nokkur af þessum leikrit-
um og virðast mér þau sum vel til þess fallin, að
þau væri þýdd á islenzku og sýnd í íslenzkum ung-
mennafélögum. Einnig náði ég mér i bók, sem ung-
mennafélagsfrömuðurinn norski Edv. Os hefur gef-
ið út og í eru ítai’legar leiðbeiningar fyrir viðvan-
inga í leiklist. (Bókin heitir Amatörteatret, 2. útg.,
Oslo 1946).
Hér heima liafa margir áhyggjur af viðhorfi ung-
menna- og íþróttafélaga hvorra til annarra. Norð-
mönnum fannst fyrirkomulag okkar athyglisvert: .að
félögin væru sem mest í báðum samböndunum. Sér-
staklega eru ungmennafélögin norsku hér í miklum
vanda. Þau eru farin að sjá það, að þjóðdansarnir
eru ekki nóg, þau þurfa að taka upp víðtæka iþrótta-