Skinfaxi - 01.04.1949, Qupperneq 4

4
SKINFAXI
FiiBiiskn iingmeniiafélögiii.
i.
Erindi cr formaður Ungmennasambands Finnlands, Arvo
Inkila, flutti á æskulýðsvikunni i Krogerup 13. júní 1948 um
finnsk æskulýðsvandamál.
í Finnlandi var i ár hinn 13. mai haldin þjóðleg
minningarhátíð. Hundrað ár voru liðin síðan ljóð
Runebergs „Várt land“ var sungið við vorliátið stúd-
enta undir lagi Pacíusar. Ljóð sem er sprottið af djúpri
ást til hinnar finnsku þjóðar og lands hreif þá þegar
allan landslýðinn. Fredrik Cygnaeus, sem var einn
mesti ræðumaður samtiðar sinnar, lét i ljós með orð-
um sínum þær tilfinningar, sem hærðust i allra hjört-
um. Þessi atburður liafði mikla þýðingu að móta við-
liorf menntamannanna, styrkti þjóðerniskenndina og
gerði menn bjartsýna á framtíðina. Menn hristu af
sér vonleysið, sem hafði um langt skeið hvilt yfir
mönnum frá því er sambandið við Svíþjóð var rofið
1809 og aðstaða okkar til Rússlands var óviss og ugg-
vænlcg. Mönnum varð Ijóst, að í Finnlandi áttu menn
heima, myndin skýrðist af landinu, þar sem „lentum
vér við lífsins sand“, og við gátum sagt um með
skáldinu:
„Vort land er liér, með lán og þraut,
svo Ijúft, svo hollt, svo vært;
hver forlög, sem oss falla í skaut;
sitt fósturland þó hver vor hlaut;
og livað er sælla? hvað er 'fært
að hafa’ eins dýrt og kært?“
I hátiðarræðu þeirri, er flutt var nú á aldarafmæl-
inu, var á það lögð áherzla, að þjóðerniskenndin, sem
gagntók menntamennina árið 1848, liefði nú á lið-
inni öld rótfestst í hjörtum almennings og væri svo