Skinfaxi - 01.04.1949, Qupperneq 21

SIvINFAXI
21
leikhúsin koma. Hún er í allra stytzta máli sú helzt,
að atvinnuleikendur, léikstjórar og leiksviösmenn
iaka forystuna, stilca út leiðina fyrir hinn stærri flokk-
nin, áhugamennina. Að öðrum kosti er hætt við því,
að allt fari í handaskolum, eðlileg þróun stöðvist, en
leikaraskapur, kák og viðvaningsháttur verði rikj-
andi á leiksviðinu.
Um leið og Þjóðleikhúsið var sett á laggirnar með
mguni, voru lögin um 'félagsheimili í hæjum og sveit-
11 in samþykkt. Helmingur skemmtanaskattsins skyldi
renna til félagsheimilanna. Þó að Þjóðleikhúsið mætti
sannast mála sízt sjá af helming fjárins, er viðleitnin,
seni fram kemur í lögunum um félagsheimili, liin
merkasta og gagnlegasta. Áhugamönnum um leiklist
ntan Reykjavíkur er svo að segja færð upp í liend-
Urnar lausn á vandamáli, sem alvarleg leiklistarvið-
leitni þeirra liefur strandað á oft og tíðum. Skortur
á hentugum leiksviðum og að öðru leyti nothæfu liús-
næði hefur liáð leiklistinni hér allt frá öndverðu, en
varla mun nokkur maður hugsa sér félagsheimili i
liac eða sveit svo, að ekki sé þar leiksvið í einni eða
annarri mynd. Styrkurinn úr Þjóðleikhússjóðnum
kemur þannig leiklistinni víðsvegar á landinu i góðar
Þarfir, en vitaskuld er liann helzt til rýr til þess að
fullnægja hinni geysimiklu byggingarþörf. Vafalaust
verður og nokkur bið á því, að ráðizt verði í meiri
háttar framkvæmdir um byggingar fyrir styrk úr
sjóðnum, svo að nokkurt tóm gefst til yfirvegunar og
áætlana um allt, er lýtur að hinum nýju byggingum, og
hvað leildistina snertir sérstaklega, um skynsamlegra
fyrirkomulag lciksviðsins og herbergja þess í hlut-
fallinu við aðrar vistarverur en liingað til hefur tíðk-
ast i samkomuhúsum vorum.
Til þessa hefur sem sé verið talið nægjanlegt lil leik-
sýninga, að afþilja pall í öðrum endanum í samkomu-
sal, sem annars var ætlaður til stúkufunda, leikfimis-