Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1976, Blaðsíða 59

Náttúrufræðingurinn - 1976, Blaðsíða 59
13. sp.: Eru ekki sólir vetrarbraut- arinnar talsvert stæðilegri eftir þvf, sem nær dregur miðju hennar? Svar: Stærð stjarna er ekki háð fjarlægð frá miðju vetrarbrautarinn- ar, þó að þróun þeirra sé nokkuð mismunandi el’tir því iivar er í kerf- inu. 14. sp.: Vekur ekki hin mikla vega- lengd, sem er á milli vetrarbrauta, grun um, að slíkur ,,garður“ þurfi að vcra á milli granna, svo ö r u g g t sé, að ekki dragi til illinda? Svar: Þetta er nú heimspekileg spurning, sem tæplega er á mínu færi að svara. Hitt má benda á, að vegalengdin rnilli vetrarbrauta er hlutfallslega lítil, miðað við stærð kerfanna, ef borið er saman við fjar- lægðir milli einstakra stjarna í vetrar- braut. 10. sp. Hvernig ber að skilja það, þegar þið stjörnufræðingarnir talið um, að alheimurinn sé takmarkaður, bæði í tíma og rúmi, og þá fyrst og fremst hvað átt er við með orðinu takmarkaður? Svar.: Ekkert verður um það full- yrt enn sem komið er, hvort alheim- urinn sé takmarkaður í tíma eða rúmi. En sumar af þeim ímyndum (model), sem menn hafa gert sér af alheiminum og grundvallað á stærð- fræðilegum og eðlisfræðilegum lög- málum, hafa falið í sér þennan mögu- leika. Takmörkun í tíma ber að skilja þannig, að alheimurinn hafi átt sér upphaf og muni — ef til vill — eiga sér endi, þannig að efni og orka hætti að vera til, og þá um leið tíminn, j)\ í að fæstir líta nú á dögum á tímann sent sjálfstætt hugtak, óháð efnislegri viðmiðun. Vafasamt virðist að tala um að tíminn líði, ef ekkei t er lil, sem nota mætti til að marka rás hans. Takmörkun alheimsins í rúmi, fel- ur jrað í sér, að við getum hugsanlega farið um allan alheiminn, þannig að við hefðum séð og talið sérhvern hluta lians og sérhvert rými. Sem hliðstæðu má nefna, að ferðamaður getur hugsanlega farið um allt yfir- borð jarðar og skoðað hvern skika lands og sjávar, jjannig að ekkert sé óskoðað, án ])ess ])ó að nokkurn tíma hafi verið komið að yztu brún eða takmörkum. Þegar um þrívítt rúm er að ræða, finnst mörgum erfitt að skilja, að það geti verið takmarkað. Þeir hugsa sem svo, að með því að ferðast eftir beinni línu, hljóti ávallt að vera mögulegt að fara lengra og lengra út í geiminn, án takmarkana. Þetta er þó allt undir því komið, að eiginleikar „beinnar línu“ séu þeir, senr menn gera ráð fyrir ósjálfrátt með sjálfum sér. í takmörkuðum al- heimi myndu jafnvel hinar beinustu línur liggja í eins konar Iiring, að sínum upphafspunkti, líkt og „beinar línur“ eftir yfirborði jarðar eru raun- verulega stórhringar, sem liggja urn- hverfis jörðina. Það er því sarna hvaða leið er valin í takmcirkuðum alheimi, hún liggur aldrei út að nein- urn endimörkum, hvað þá út fyrir þau, því að þau fyrirfinnast ekki. 16. sp.: (Tvíþætt). Hve mörg ljósár eru til fjærstu stjarna, sem hægt er að greina með berum augum? Hve mörg eru þau til fjærstu stjarna, sem nú eru greindar í beztu sjónauk- um? Sx>ar: Með berum augum má greina Andrómeduþokuna, sem er í meira en 2 milljón ljósára fjarlægð. 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.