Náttúrufræðingurinn - 1994, Qupperneq 46

fundinn enn einn liðurinn í þeim marg-
slitna jökulurðarhrygg sem legið hefur um
sléttlendið þvert frá Fljótshverfi til Mýr-
dals.
Svo aftur sé vikið að ömefnum, þá er
þessi hóll svo áberandi sérstæður í lands-
laginu að furðu gegnir að hann skuli ekki
bera nafn og vekur það grun um að það
kunni að hafa glatast í aldanna rás. Þórir
Kjartansson í Vík gerði mér þann greiða að
líta yfír skrá föður síns og afa yfír ömefni í
Hjörleifshöfða, en fann ekkert sem átt gæti
við þennan stað. Eftir hlaupið 1721 var
Höfðinn í eyði í heil 32 ár, en þá hóf þar
búskap Þorvarður Steinsson en bjó þar
aðeins til 1755. Hann var úr Alftaveri. Vel
má hugsast að á þessum langa eyðitíma
hafí ömefni fallið í gleymsku þótt ekki
verði um það fullyrt.
■ HEIMILDIR
Bjöm Magnússon 1973. Vestur Skaftfellingar
1703-1966. 4. bindi.
Jón Jónsson 1977. Jökulgarðar í Vestur-Skafta-
fellssýslu. Týli 7. 37-40.
Kjartan L. Magnússon 1969. Bæjarstæðin þrjú
í Hjörleifshöfða. Goðasteinn.
Landmælingadeild Herforingjaráðsins 1905.
Kort 69, Hjörleifshöfði 1:50.000, Reykjavík
og Kaupmannahöfn.
Markús Loftsson 1880. Rit um jarðelda á ís-
landi. Einar Þórðarson Reykjavík, 140 bls.
PÓSTFANG HÖFUNDAR
Jón Jónsson
Smáraflöt 42
210 GARÐABÆR