Andvari

Ukioqatigiit

Andvari - 01.06.1959, Qupperneq 113

Andvari - 01.06.1959, Qupperneq 113
ANDVARI NOKKRAR MÁLVENJUU 1J I únabúa, en verður himinglaður, þegar hann finnur, að hinn kannast bæði við orðin hagorm og ling — lieatlier er ekki notað hér. Hér eru nokkur orðatiltæki, sem sýna skyldleikann. Cum thi ways, mah ba’an — hastu casten up — gan thi ways yam — this road ’ll be t’ gainest — it gars me greet — ali’ll be back i’ t’ cracking of a lop -— oor cliimley reeks sadly -— he’s nobbut a poor sackless (-sageslös, saklaus, þ. e. heimskur) fool. 1 heiðarbýlinu, þar sem ég dvaldist, var stackyard og stee upp á lofti í the latlre. Húsinu fylgdi kaleyard. í veitingastofunni í Hackness Dale Iieyrði ég af tilviljun, að uppþvottabali úr sinki var kallaður a skep. I bernsku veitingakonunnar söfnuðu menn hinu þreskta korni í skeps, en að áliti veitinga- mannsins er skep karfa til þess að tína í kartöflur; vegfarandi, sem ekur barna- vagni fram hjá, heldur því fram, að skep hafi verið stór karfa, notuð undir ólitaða ull, en hann þekkti það úr verk- smiðjunni. f Pickering sagði gestgjafi minn, að það væri efri hlutinn af flétt- uðu býflugnabúi. Hvað segja fræði- mennirnir? í bók M. Morris, Yorkshire Folk-Talk, segir: skep, a basket, esp. a garden basket with an arched handle across it. It was formerly used as a measure. This purely Danish word, so commonly used in E.R. seems to be hnown in Westmorland. Moorman, prófessor í Leeds, málvís- indamaður og þjóðminjasafnari, sem lézt fyrir aldur fram, hefur safnað heilum bálk frásagna á máli Yorkshirebúa, bæði í bundnu og óbundnu máli. Um örlaga- trú íbúa Norður-Englands, sem minnir á józka örlagatrú, tilfærir hann eftirfar- andi smásögu, sem nefnist: T’mun .so be. I heimsstyrjöldinni fyrri var lítil stúlka að því spurð, hvort ekki væri erfitt fyrir hana að bera lötu, fulla af mjólk, að spítala í grenndinni. Hún svaraði aðeins: T’ mun so be — it must be. Innst í afskekkutm dal hitti ég fyrir 86 ára gamlan öldung með úfið svar- grátt skegg, næstum blindan. Hann segir frá vætti, sem á heima í hinum undar- lega keilulaga hól í mynni Ferndals. Hann varð valdur að reimleikum hjá bóndanum, sem hann hafði verið vinnu- maður hjá í lifanda lífi og gerði honum allt til miska. Loks fór bóndanum ekki að lítast á blikuna, og hann ákvað að flytjast búferlum. Arla morguns, þegar hann er að fara með búslóðina, mætir hann bæjarmanni. „Komdu sæll, granni, ég sé, að þú ert að flytja þig“. „Yes, we’ re flntting", heyrðist kallað holum rórni innan úr strokknum, en bóndinn sneri aftur við svo búið. Þetta er sagan um bæjarvættina, staðfærð í Farndale í Yorkshire. Yide, yuletide, yule-cake, yule-candle, yule-clog eru allt gamlar menjar um nor- ræn jól; first foot á nýjársdag er notað um þann, sem stígur yfir þröskuldinn fyrstur allra á nýja árinu — sé hann svarthærður og dökkeygður, er það ills viti, en veit á gott, ef hann er ljóshærður og bláeygur. Að lokum arval, á dönsku arveöl, erfi(sdrykkja). Bóndinn er dáinn, líkið liggur á börum í frernri stofunni. Nótt- ina fyrir jarðarförina vaka ættingjar og vandamenn; tbe wake, eins og menn kannast við frá Olsvöku, Olsok í Noregi, hátíðinni 29. júlí til heiðurs Ólafi helga. Kollan er látin ganga, og hvcr sagan rekur aðra. Eftir jarðarförina næsta dag hefst erfisdrykkjan og síðan ein- kennilegur siður — ekkjan safnar smá- kökubitum á disk og fer með þá út að býflugnabúunum, sem vafin eru sorgar- blæjum. Því er trúað statt og stöðugt, að
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Andvari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.