Andvari - 01.01.1982, Síða 77

ANDVARI
„FEL EI LÝSIGULLIÐ GÓÐA“
75
„Góðvinur. - Þökk fyrir bréf þitt og að þú hafðir heldur gaman af því,
að ég sendi þér upptíninginn minn heima. Fáum hefir komið saman um,
hvað þar væri skást, þó vit hafi haft öðrum fremur á þess konar, ég meina
menn heima. Óskasteinn og Skagfjörður sögðu tveir smekkvísir, eða fleiri,
Með ströndum fram og Geysir kváðu aðrir jafnsnjallir. Betra er yndi en auður
og Bárðardalur tóku aðrir til, sem ljóðvísir voru. Þetta þýðir sem sé: Þar er
ekkert öðru hærra!
Nú skal ég segja þér sögu: Einn dag heimsótti ég einn listamanninn í Vík.
Við heitum eins, og hann er alkunnur. Höfðum kynnzt og hann er kátur karl
og á fullt hús af börnum. „Heyrðu, nafni minn,“ sagði hann. „Hún frú . . .
kom hérna í gær, og hún sagði við mig: „Ósköp eigið þér mörg börn, S . . . .“
En þá sagði ég: „Yður ferst nú að tala, frú . . . , þér hafið nú haft gaman af
því líka.“ Maður verður að hefna sín, nafni minn.“ Við sem sé vissum báðir,
að frúin hafði sjálf átt ein 12 börn. - Nú, nú, það voru kveðin þau undur um
mig heima, að ég varð að kveða „til að hefna mín“. Það var allt og sumt.
Annars hefi ég kveðið um það þessa stöku:
Átt ég hefi eina list,
er mun lengi klingja:
að vekja þröst á hverjum kvist’
og kom’ ’onum til að syngja.
Við það verður svona að sitja og gera sér engar aðrar grillur, láta öðrum
þær allar eftir.“
Ef reifa ætti hér kvæði Stephans úr Islandsferðinni, yrði það meira mál
en rúmaðist í þessari samantekningu. Eg hef gert það áður einu sinni og birt
m. a. í Eimreiðinni 1965, maí-ágúst-heftinu, og leyfi ég mér að vísa til þess.
Þótt við ættum ekki úr ferðinni nema tvö kvæði, kvæðið t. a. m., er hann
orti um miðjan júní við komuna upp undir ísland og nefndi Af skipsfjöl, og
síðan annað kvæði, Að leikslokum, er hann orti á Isafirði og flutti í kveðju-
samsæti þar 30. ágúst, væri að mínum dómi að fullu goldið fyrir förina, slíkar
gersemar eru þessi kvæði.
Síðara kvæðið er á þessa leið:
Ef að vængir þ'tnir taka að þyngjast,
þreyttir af að fljúga i burtu-átt,
hverf þú heim! og þú munt aftur yngjast
orku, er lyftir hverri fjöður hátt.