Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1982, Blaðsíða 19

Andvari - 01.01.1982, Blaðsíða 19
ANDVARI ÁSMUNDUR GUÐMUNDSSON 17 líka til að frambera sjálfa okkur sem lifancli fórn. Og nú er ég Guði svo þakklátur fyrir prófið.“ Þá segir sr. Asmundur á öðrum stað: „Honum var yndi að því að veita fræðslu, og liann var sífræðandi aðra. Honurn var það lífsnauðsynlegt. Þegar eitthvað hreif liann, og það var oft, þá varð liann að segja öðrum frá þvi og helzt kveikja í þeim eldinn, sem honum brann sjálfum í brjósti. Hann skildi það manna gieggst, að það sem bezt er á ekki að vera séreign, heldur sameign, og að ekki daprast ljósið, þó að önnur tendrist af því.“ „Þegar hann gerðist kennari prestsefnanna, eru guðfræðiskoðanir hans breyttar orðnar frá Hafnarárunum. Hann er horfinn frá rétttrúnaðarstefn- unni, sem ríkti þar við guðfræðideildina, og virðist nú sem kennarar hennar hafi hvorki verið nógu einlægir né einarðir. Honum gremst, þegar hann hugsar um allt þetta ,,Fortielsessystem“ [þennan feluleik], eins og hann orðar það. Þessi breyting hefur orðið á alllöngum tíma, ný áhrif seytlað inn hægt °g hægt. . . . Kom það fyrst opinberlega i „Smápistlum um alvarleg efni“, í „Verði ljós" og svo stórmerkum ritgerðum En greinilegast markar hann afstöðu sína sama árið sem hann verður prestaskólakennari í tilþrifamikilli ritgerð í Skírni, er hann nefnir: Trúar- játningarnar og kenningarfrelsi presta. Hún sýnir glöggt, með hvaða hug hann hóf þetta ábyrgðarmiMa kennslustarf og rækti það jafnan síðan. Hann skrifar meðal annars á þessa leið: „Garnla bókstafsinnblásturskenningin er fallin fyrir Biblíurannsóknun- urn. Hún er ósönn. Höfundar Biblíuritanna voru að vísu guðinnblásnir menn, en af því leiðir alls ekki, að hvert orð hennar sé Guðs orð. Því fer mjög fjarri. Og það er óvit að ætla að koma ábyrgðinni fyrir mannlega ófullkomleika Ritningarinnar á Guð sjálfan. Biblían er ekki lögbók, heldur saga um guðlega opinberun frá lægri stigum til hærri. Sannleikskjarninn, sem hún hefur að geyma, þolir vissulega frjálsa vísindrannsókn. Hugsanafrels- ið og samvizkufrelsið er einmitt undirstaðan undir siðbót Lúthers. Hann sagði: „Sérhver kristinn rnaður á rétt á að afla sér skilnings á sannleikan- um og dæma um hann, já, á svo rnikinn rétt á því, að hver sá er skerðir hann ' gnarögn, hann veri bölvaður.“ Prestarnir eiga að kenna samkvæmt Heil- agri ritningu eftir beztu samvizku, óbundnir af játningum kirkjunnar. „Eg er barn kirkju minnar, en ekki þræll hennar.“ Allt er á stöðugri þroska- leið til meiri fullkomnunar, nær Guði. Játningarnar eru nokkurs konar heil-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.