Andvari - 01.01.1933, Qupperneq 45

Audvari
Fiskirannsóknir.
41
Hlýra og blágómu varð og vart við, en aðeins
sárafátt af báðum. — Af löngu sá eg aðeins 1 smá-
löngu. — Af lúðu fekkst einstaka flyðra, nokkurar
stofnlúður og slangur af smálúðu (lokum). Af öðrum
flatfiskum fekkst nokkuð af miðlungs-skarkola, smá-
skrápflúru, sandkola og einstaka þykkvalúra
langlúra, mest á Miðvíkum. — Loks var nokkuð
aftindaskötu.
Af óæðri dýrum var, að augnasílinu frátöldu,
íremur fátt. í háf við skipið fengust aðeins kísilþörung-
ar; engin rauðáta né fiskaegg. Af botndýrum bar mest
á mosakóröllum (Membranipora), polýpum og, inni
á Miðvíkum, mergð af rauðum saefífil, sem virðist
hafa þakið botninn þar á blettum. í sambandi við það
vil eg geta þess, að töluvert bar á rauðum lit á all-
•nörgum þorskum og stútungum, eins og þeir hefðu
verið á þaragrunni (sbr. bls. 30). Það hefðu þeir senni-
!ega getað, því að ekki var þaðan svo ýkja-langt til
íands. En mér datt líka í hug, að þessi fiskur hefði
legið á sæfíflabotninum og litast eftir honum.
Botninn á þessum slóðum er (að undanteknum hamra-
veggnum á Hólnum) yfirleitt góður fyrir vörpuna, festur
litlar (lausir basaltsteinar koma við og við upp), enda
hefir hann verið plægður lengi af útl. og innl. togurum.
Það er töluvert fiskað hér á vorin í júní (nu var fiskur
hér óvanalega snemma á ferðinni), en þó einkum á
haustin; mest eru það Englendingar. Þeim þykir fljótlegt
að skríða í skjól á Aðalvík eða Önundarfirði, ef hano
rÝkur upp á austan (þ. e. norðaustan). — Nú var fátt
'Jtn skip á þessum slóðum; fyrstu dagana aðeins 1 skip
hjá oss, svo bættust við 3—4 og að lokum voru þau
orðin 8-10, flest íslenzk, sem komu norðan fyrir land,
höfðu ætlað á Hvalsbak, en hann brást og á Skaga-