Andvari - 01.01.1933, Qupperneq 74

70
Á Arnarvatnsheiði.
Andvari
Víðidals- og Vaínsdalsfjall. í suðri og svo að segja á
næsta leiti stendur hinn mikilsvirti háfjallavörður, Ei-
ríksjökull, hljóður og hlustandi og, eftir dómi Jónasar,
>veit allt, sem talað er hér<. Og víst er um það, að
bezt veit hann um öll vötnin á Arnarvatnsheiði, því að
frá hans háa kolli blasa þau við í sínum mörgu myndum.
Þá sést til hánorðurs á Stórasand, og um hann liggur
framhald af vegi þeim, sem hér er lýst til Skagafjarðar.
Á Svartarhæð nem ég staðar, því að um hana eru landa-
mæri milli Borgarfjarðarhéraðs og Húnavatnssýslu. Rétt-
arvatn er skammt fyrir austan Svartarhæð, og um það
liggur merkjalínan; verður meiri hluti þess í Norðlend-
ingafjórðungi. Lítil á, er Skammá nefnist, rennur úr
Réttarvatni í Arnarvatn. Ber áin nafn með rentu, því
að þar er skammt milli þeirra vatna.
Vötn og tjarnir á þessu mikla heiðaflæmi hafa verið
talin óteljandi, og þótt svo sé nú að líkindum ekki, þá
er eitt víst, að þau hafa aldrei verið talin. Umhverfis þau
er víðast nokkur gróður og botninn í þeim flestum mjúkur
leir- eða eðjubotn. Verða þau því grugguð í miklum
stormum. Fáar eru þær tjarnir, að ekki sé þar eitthvað
um silung, en samt eru það að eins hin stærri vötn, sem
veiði hefir verið stunduð í að nokkrum mun. Má þar
einkum nefna Arnarvatn, Réttarvatn, Hlíðarvatn, Úlfs-
vatn, Arnarvatn litla, Veiðitjörn, Strípalón, Króksvatn,
Reykjavatn. Það er sunnan Norðlingafljóts í norður-
jaðri Hallmundarhrauns. — Meðal annars drógu þessi
veiðivötn til sín hugi byggðarmanna, sem næstir bjuggu
heiðinni bæði fyrir sunnan og norðan. Einkum var það
netjaveiði, bæði vor og haust, og líka dorgarveiði á ís-
um. Sú veiðiaðferð lagðist næstum niður að fullu á
síðara helmingi 19. aldar. Til dorgarveiðar var farið um
miðjan nóvember. Var silungurinn þá búinn að hópa sig