Vikan


Vikan - 07.12.1972, Side 17

Vikan - 07.12.1972, Side 17
eða Sjálfstæðishúsinu á Akur- eyri brygði illilega í brún, ef inn skálmaði persóna í líkingu við þær, sem börn voru hrædd með á 17. og 18. öld. Það voru ekkert frýnilegir piltar, jötnar á hæð, og sums staðar voru þeir klofnir upp í háls. Það var ekki fyrr en undir síðustu alda- mót, að þeir höfðu tekið á sig svipmót gamalla bænda, en óneitanlega voru þeir ærið hrekkjóttir enn og varasamir, alls ólíkir nútíma jólasveinum, frændum erlendra jólasveina, sem klæðast síðri kápu, upp- haflega stælingu á biskups- kápu, og hjálpa kaupmönnun- um dyggilega við að auka jóla- verzlunina. Hér áður fyrr þurfti að blíðka þessa karla með gjöfum. Nú eru það þeir, sem útdeila gjöfum. Og þá erum við einmitt kom- in að jólagjöfunum eða jóla- gjafafarganinu, sem svo oft er nöldrað yfir. Við höfum spurn- ir af jólagjöfum í gömlum sög- um, t. d. Egils sögu, en þær voru með talsvert öðrum hætti en nú tíðkast. Þá voru það höfðingjarnir, sem héldu veizl- ur og leystu gesti sína út með giöfum, jólagjöfum. Síðar virð- ist þetta hafa þróazt á þann veg, að húsbændur hafi gefið heimilisfólkinu, börnum og vinnufólki, jólagjafir, en minna um það, að heimilisfólkið gæfi húsbændunum. Gagnkvæmar jólagjafir þekktust ekki hér á íslandi, fyrr en á 19. öld, og það var ekki fyrr en líða tók á 20. öld- ina, að þetta varð ríkjandi sið- ur. Við þurfum ekki einu sinni að leita lengra en 15—20 ár aftur í tímann til að fá ótrú- lega sláandi samanburð við ástandið nú til dags. f þá daga mátti heita, að það væru ein- ungis foreldrar ,og börn, sem skiptust á jólagjöfum, en ætt- ingjar og vinir skiptust á jóla- kortum. Þá voru jólagjafirnar einnig allmiklu hóflegri en nú tíðkast, meira um nvtsama hiuti, fatnað og því um líkt. Það fer ekki dult, þegar lit- ið er inn að jólatrénu á að- fangadagskvöld, að við lifum á tímum kaupmennsku og aug- lýsinga. Vitaskuld er mikils virði sá góði hugur, sem á bak við jólagjöfina liggur. Gef- andinn hefur oftast haft ánægju af að velja gjöfina og búa fallega um hana. En mörg- um finnst nóg um kaupæðið fyrir jólin og ásaka kaupmenn harðlega fyrir að hafa komið því inn hjá fólki, að það sé siðferðileg skylda að gefa jóla- gjafir. Bráðum koma blessuð jólin / börnin fara að hlakka til / all- ir fá þá eitthvað fallegt / í það minnsta kerti og spil. Við heyrum þetta sungið í sífellu þessa dagana. Og til- hlökkunin hefur ekki breytzt í sjálfu sér, þótt margt hafi breytzt í jólahaldi, frá því Jó- hannes úr Kötlum orti þessa vísu. Nútíma barnið er löngu farið að hlakka til jólanna. Það er farið að skreyta herbergið sitt með jólasveinamyndum og jóladóti. Það setur skó í glugg- ann á hverju kvöldi og vakn- ar spennt að morgni til að gá, hvað jólasveinninn hafi sett í skóinn um nóttina. Það telur dagana til jóla á skrautlegu jóladagatali, á jafnvel fleiri en eitt. Það á stórt kerti með myndum og tölum og horfir á kertið minnka frá degi til dags, eftir því sem nær dregur jól- um. Það fylgist með jólabakstr- inum hjá mömmu og fær að rétta hjálparhönd við margvís- legan jólaundirbúning. Til hvers hlakkar þetta barn svo mjög? Auðvitað eru það gjafirnar, góði maturinn og jólaböllin með jólasveinunum og öllu gríninu. Nútíma barn- ið veit af fyrri reynslu, að á aðfangadagskvöld gefur að líta stórt og fallegt jólatré inni í stofu, sem varla sér í fyrir marglitum jólabögglum frá pabba og mömmu, systkinum og vinum, öfum og ömmum, frændum og frænkum. Það er alls ekki óalgengt að nútíma barn fái 15—20 jólaböggla. Yrði þetta barn ánægt með það jólahald, sem tíðkaðist fyrir fáeinum áratugum? Yrði það ánægt með að fá aðeins kerti og spil og e. t. v. eina flík, svo það klæddi ekki jólakött- inn? Svarið er auðvitað nei, af því að það hefur kynnzt allt öðru. En við sömu aðstæður og þeirra, sem voru börn fyrir nokkrum áratugum, yrði það himinlifandi. Jólahald hefur alla tíð miðazt við það að vera ærleg tilbreyting frá hvers- dagslífinu, og þeim mun meira sem fólk getur veitt sér dags- daglega, því stórkostlegri verða hátíðabrigðin. Það væri óneit- anlega gaman að geta skyggnzt inn í framtíðina og séð jóla- hald íslendinga um árið 2000, þegar þau móta jólahald, sem nú njóta þess sem börn. Bráðum koma blessuð jólin, og þau verða haldin á sama hátt og síðasta ár, hvað sem öllum vangaveltum líður. En af því að við vorum að velta fyrir okkur jólahaldi fyrr og nú, datt okkur í hug að leita til nokkurra ágætra karla og kvenna og biðja þau að svara eftirfarandi spurningu: Hvað finnst þér um nútíma jólahald, og hverju mundirðu vilja breyta? KH JÓLABLAÐ VIKAN 17
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.