Vikan


Vikan - 07.12.1972, Side 30

Vikan - 07.12.1972, Side 30
ÞEGAR HANNES HAFSTEIN VAR HÆTT KOMINN Þrjár gamlar landhelgisfrásagnir eftir Gunnar M. Magnúss. (JTFÆRSLU landhelginnar hefur boriö hátt yfir öll önnur mál I vetur. Viö höfum fylgzt eftirvæntingarfull meö framgangi mala, hvernig Bretar þrjózkuöust viö einir og enn einu sinni og þeim átökum. sem oröiö hafa milli þeirra og Islenzku varöskipanna. En þetta er engin ný bóla. Bretar hafa skapraunaö okkur á þessu sviöi miklu iengur en margir gera sér sennilega Ijóst. Gunnar M. Magnúss, rithöfundur, er manna bezt kunnugur sögu iandhelgismálsins. Hann tók saman „Landhclgisbókina”, sem kom út áriö 1959 og fjaliaöi um landhelgis- mál tslendinga og fiskveiöar hér viö land allt frá árinu 1400 fram á þennan dag. Gunnar M. Magnúss segir hér á eftir lesendum Vikunnar þrjár gamlar landhelgissögur. Hin fyrsta segir frá þvi, þegar Hannes Hafstein var sýslumaöur á lsafiröi og ætlaði aö stugga viö ósvifnum landhelgisbrjót, en slapp naumlega lifandi. Þá er sagt frá fyrstu þjóö- hetjunni okkar á sviöi landhelgisgæzlu, Kaptein Schack, sem reyndist hinn mesti skörungur viö landhelgisgæzluna, og siöast segir frá þeim sögulega atburöi, þegar Englendingar hertóku Guðmund Björnsson sýslumann og Snæbjörn i Hergilsey. Sumariö 1898 vakti þaö mikla athygli, hversu þrásækinn . einn brezkur botn- vörpungur var á grunnmiö Vest- fÍTÖinga, einkum i Dyraíiröi og Arnarfiröi. Haföi landhelgis- brjótur þessi jafnan leitazt viö aö leyna nafni sinu og númeri með þvi aö mála yfir fremstu og öftustu stafina, svo aö nafniö var „Oyali” og númeriö 42. Þó höföu einhverjir getaö greint fullt nafniö „Royalist” og nr. 428. Var skipið frá Hull og útgeröarmaður þess Georg Walter i Hull. „Skipstjórann hugðu flestir þar vestra sænskan, en aörir þýzkan frá Harburg”, segir Þjóðólfur, „en nú vita menn hér syöra, aö þetta er einmitt hrakmennið Nielsen, sænskur aö ætt”. Haföi Nielsen þessi áöur komiö við sögu hér á landi, heldur óþokkalega. Skipstjórinn haföi oft komiö I land á Þingeyri um sumariö, og haft þar tal af mönnum. En þegar leitaö var eftir, að hann greiddi lögboðin hafnargjöld, þverneitaði hann aö afhenda skipsskjöl eöa gjalda þaö, er honum bar skylda til. Hann hélt þó uppteknum hætti, skrapaöi Dýrafjörö endilangan meö botnvörpunni og alveg viö þurra landsteina. En þar eö fjöröurinn er hvergi breiöari en 3 sjómilur, má sjá, hversu gifurleg ófyrirleitni og ásækni var þarna frammi höfö. Herma sagnir, aö nokkrir Dýrfiröingar, en fáir þó, nóni. Hittist þá svo á, að botnvörpungurinn var á veiðum þar á firðinum milli Mýra og Haukadals Lét sýslumaöur ekki staðar numið, fékk sér bát og fjóra menn á Mýrum sér til fylgdar, auk hraðboðans, sem var hinn sjötti á bátnum. Þessir menn voru á bátnum, auk syslumanns og (iuöjons Friörikssonar: Jóhannes Guö- mundssonar á Bessastööum, 37 ára, Guömundur Jónsson á Bakka, um tvltugt, Jón Þórðarson og Jón Gunnarsson. Sýslumaöur var klæddur einkennisbúningi sinum, en hafði klætt sig kápu utan yfir embættis- búninginn. En um borð I botnvörpungnum var islend- ingur, sem þekkti Hannes Hafstein, og mun hafa sagt skipverjum hver þar var á ferð. Þegar aö hlið botnvörpungsins kom, ávarpaði sýslumaður skip- stjóra, en hann varö ókvæð við Hannes Hafstein, ráöherra. hafi haft samband og viöskipti við sökudólginn. 1 byrjun októbermánaðar kom botnvörpungur þessi enn inn á Dýrafjörð. Var hann að veiðum þar 4. til 9. október. Þótti mönnum nú oröiö nóg um atfarir þessar, og sendu Dýrfiröingar hraöboða norður til Isafjarðar með kæru til sýslumannsins, Hannesar Hafsteins. Kom hraðboðinn, Guðjón Friðriksson, aö kvöldi hins 9. til Isafjarðar. Brá Hannes Hafstein þegar við, er honum barst kæran, og lagði af staö kl. 4 um nóttina riðandi vestur, en yfir tvær heiðar er að fara, Breiðadalsheiði Og Gemlu- gchack kapteinn yfirheyrir brezkan landhelgisbrjót. Hann reyndist fellsheiði. Linnti sýslumaöur ekki hinn mesti skörungur viö landhelgisgæzluna. Undlr hans stjórn tók feröinni fyrr en aö Mýrum i varöskipið Hekla margfalt fleiri brezká botnvörpunga en áöur. Schack Dýrafiröi og var þá komiö aö varö þjóöhetja tslendinga, en Danir voru ekki jafn hrifnir af honum. 30 VIKAN JÓLABLAÐ
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.