Vikan


Vikan - 07.12.1972, Page 30

Vikan - 07.12.1972, Page 30
ÞEGAR HANNES HAFSTEIN VAR HÆTT KOMINN Þrjár gamlar landhelgisfrásagnir eftir Gunnar M. Magnúss. (JTFÆRSLU landhelginnar hefur boriö hátt yfir öll önnur mál I vetur. Viö höfum fylgzt eftirvæntingarfull meö framgangi mala, hvernig Bretar þrjózkuöust viö einir og enn einu sinni og þeim átökum. sem oröiö hafa milli þeirra og Islenzku varöskipanna. En þetta er engin ný bóla. Bretar hafa skapraunaö okkur á þessu sviöi miklu iengur en margir gera sér sennilega Ijóst. Gunnar M. Magnúss, rithöfundur, er manna bezt kunnugur sögu iandhelgismálsins. Hann tók saman „Landhclgisbókina”, sem kom út áriö 1959 og fjaliaöi um landhelgis- mál tslendinga og fiskveiöar hér viö land allt frá árinu 1400 fram á þennan dag. Gunnar M. Magnúss segir hér á eftir lesendum Vikunnar þrjár gamlar landhelgissögur. Hin fyrsta segir frá þvi, þegar Hannes Hafstein var sýslumaöur á lsafiröi og ætlaði aö stugga viö ósvifnum landhelgisbrjót, en slapp naumlega lifandi. Þá er sagt frá fyrstu þjóö- hetjunni okkar á sviöi landhelgisgæzlu, Kaptein Schack, sem reyndist hinn mesti skörungur viö landhelgisgæzluna, og siöast segir frá þeim sögulega atburöi, þegar Englendingar hertóku Guðmund Björnsson sýslumann og Snæbjörn i Hergilsey. Sumariö 1898 vakti þaö mikla athygli, hversu þrásækinn . einn brezkur botn- vörpungur var á grunnmiö Vest- fÍTÖinga, einkum i Dyraíiröi og Arnarfiröi. Haföi landhelgis- brjótur þessi jafnan leitazt viö aö leyna nafni sinu og númeri með þvi aö mála yfir fremstu og öftustu stafina, svo aö nafniö var „Oyali” og númeriö 42. Þó höföu einhverjir getaö greint fullt nafniö „Royalist” og nr. 428. Var skipið frá Hull og útgeröarmaður þess Georg Walter i Hull. „Skipstjórann hugðu flestir þar vestra sænskan, en aörir þýzkan frá Harburg”, segir Þjóðólfur, „en nú vita menn hér syöra, aö þetta er einmitt hrakmennið Nielsen, sænskur aö ætt”. Haföi Nielsen þessi áöur komiö við sögu hér á landi, heldur óþokkalega. Skipstjórinn haföi oft komiö I land á Þingeyri um sumariö, og haft þar tal af mönnum. En þegar leitaö var eftir, að hann greiddi lögboðin hafnargjöld, þverneitaði hann aö afhenda skipsskjöl eöa gjalda þaö, er honum bar skylda til. Hann hélt þó uppteknum hætti, skrapaöi Dýrafjörö endilangan meö botnvörpunni og alveg viö þurra landsteina. En þar eö fjöröurinn er hvergi breiöari en 3 sjómilur, má sjá, hversu gifurleg ófyrirleitni og ásækni var þarna frammi höfö. Herma sagnir, aö nokkrir Dýrfiröingar, en fáir þó, nóni. Hittist þá svo á, að botnvörpungurinn var á veiðum þar á firðinum milli Mýra og Haukadals Lét sýslumaöur ekki staðar numið, fékk sér bát og fjóra menn á Mýrum sér til fylgdar, auk hraðboðans, sem var hinn sjötti á bátnum. Þessir menn voru á bátnum, auk syslumanns og (iuöjons Friörikssonar: Jóhannes Guö- mundssonar á Bessastööum, 37 ára, Guömundur Jónsson á Bakka, um tvltugt, Jón Þórðarson og Jón Gunnarsson. Sýslumaöur var klæddur einkennisbúningi sinum, en hafði klætt sig kápu utan yfir embættis- búninginn. En um borð I botnvörpungnum var islend- ingur, sem þekkti Hannes Hafstein, og mun hafa sagt skipverjum hver þar var á ferð. Þegar aö hlið botnvörpungsins kom, ávarpaði sýslumaður skip- stjóra, en hann varö ókvæð við Hannes Hafstein, ráöherra. hafi haft samband og viöskipti við sökudólginn. 1 byrjun októbermánaðar kom botnvörpungur þessi enn inn á Dýrafjörð. Var hann að veiðum þar 4. til 9. október. Þótti mönnum nú oröiö nóg um atfarir þessar, og sendu Dýrfiröingar hraöboða norður til Isafjarðar með kæru til sýslumannsins, Hannesar Hafsteins. Kom hraðboðinn, Guðjón Friðriksson, aö kvöldi hins 9. til Isafjarðar. Brá Hannes Hafstein þegar við, er honum barst kæran, og lagði af staö kl. 4 um nóttina riðandi vestur, en yfir tvær heiðar er að fara, Breiðadalsheiði Og Gemlu- gchack kapteinn yfirheyrir brezkan landhelgisbrjót. Hann reyndist fellsheiði. Linnti sýslumaöur ekki hinn mesti skörungur viö landhelgisgæzluna. Undlr hans stjórn tók feröinni fyrr en aö Mýrum i varöskipið Hekla margfalt fleiri brezká botnvörpunga en áöur. Schack Dýrafiröi og var þá komiö aö varö þjóöhetja tslendinga, en Danir voru ekki jafn hrifnir af honum. 30 VIKAN JÓLABLAÐ
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.