Menntamál - 01.12.1936, Qupperneq 66

224
MENN'l'AMÁL
að starfa með börnunum, jafnt utan kennslustunda sem
í þeim, heldur en áhyggjurnar, sem hljóta að fylgja því,
að láta nemendur afskiptalausa utan kennslustunda.
Kennslustarf í heimavistarskóla er tvímælalaust eitt
hið erfiðasta kennslustarf, en eg hygg, að það geti líka
verið eitt hið allra ánægjulegasta. Náin samvinna skóla-
lieimilisins og þeirra, sem þess eiga að njóta, er nauð-
synleg. Sameiginleg umhyggja fyrir hörnunum, en ein-
arðleg og vinsamleg framkoma, mun reynast hezt i
því efni.
Niðurlagsorð. Eg vil að síðuslu gela þess, að þetla
álit mitt og tillögur eru samdar sem lauslegar hend-
ingar. Eg liefi stuðst við reynslu mina og annara lieima-
vistarskólakennara. I slarfi mínu hér við skólann í þau
tvö ár, er liann hefir starfað, liafa aðalatriði þessara
starfshátta verið reynd, s. s. flokkun nemenda, starfs-
tilliögun við námið, stjórn á heimanámi barna, garð-
yrkjustörf nemenda, námskeið og ýms félagsstörf. Eg
vil nefna það sem dæmi um árangur, að 8 og 9 ára
börn stóðu sig yfirleitt vel við landsprófið í vor, og mun
betur en síðastliðið ár, garðyrkja meðal nemendanna
er nú almenn. Á vordegi skólans — vinnudeginum —
1935 og 1936, hafa verið unnin samlals 150 dagsverk.
1 allt liafa bæði nemendur og aðrir héraðsmenn lagt
fram um 300 dagsverk, til þess að fegra umliverfi skól-
ans og vinna að ýmsum framkvæmdum í þágu hans.
Fullorðna fólkið liefir sótt vel öll námskeið skólans og
sýnt á margan annan liátt skilning og áhuga á starfi
hans. Það er auðsætt, að varla verður það skipulag, og
þá sízt af öllu starfshættir skóla, upphugsaðir, sem allt-
af og allstaðar eigi við, enda ekki æskilegt. Hver kenn-
ari verður að vera brautryðjandi i starfi sínu, ef verulegs
árangurs á að vænta í fræðslu- og uppeldisstarfi skól-
anna. Ekkert er skólunum jafnliættulegt og hinn dauði
bókstafur og stirðnuð form. Lög og reglugerðir eru nauð-