Menntamál - 01.04.1960, Page 22

8
MENNTAMÁL
hægt að koma geðverndarmálum okkar í gott lag á tveim
til þremur kynslóðum með tiltölulega lítilli fyrirhöfn.
Verði hins vegar látið reka á reiðanum hér, þurfum við
fljótlega heilan her af sálfræðingum og geðlæknum, en lít-
ið mun vinnast.
Nú getur verið viðeigandi að víkja nánar að smábörn-
unum og kynnast erfiðleikum þeirra nánar. Hvers konar
andleg mein hrjá þau? Undanfarin tvö ár hef ég unnið á
geðverndarstöð fyrir smábörn og við að líta lauslega yfir
þann hóp, sem ég hef haft skipti við, sé ég að algengustu
vandkvæðin eru: óreglulegur og of lítill svefn, martröð,
lystarleysi, misbrestur á því að börnin haldi sér hrein-
um og þurrum, eftir að þau eru orðin það gömul, að ætl-
ast má til þess, hræðsla af ýmsu tagi, óttasemi og einurð-
arleysi, óværð, ókyrrð og aðrir misbrestir á eðlilegri hegð-
un. Hér má geta þess, fyrst ég tala við kennara, að undan-
fari þeirra hegðunarvandkvæða, sem kennarar eiga mjög
að etja við hjá nemendum sínum, eru venjulega áðurnefnd
einkenni eitt eða fleiri. Eitt af ráðunum til að komast hjá
hegðunarvandkvæðum skólabarna, er að fjarlægja vand-
kvæði þeirra, áður en þau koma í skólann. Séu börnin tek-
in til sállækningar og foreldrunum veitt viðtöl, þar sem
rætt er um uppeldið og leiðbeiningar eru gefnar, næst í
flestum tilfellum talsverður árangur og í sumum mjög
góður. Fá börn þarfnast lengri lækningar en eins klukku-
tíma á viku um ca. V2 árs skeið, sum mun skemur. Er það
mikill munur og á lengd lækningar fyrir börn á skólaaldri.
Þar má gera ráð fyrir eins árs lækningu að meðaltali, og
árangur er óvissari.
Sérstakur hópur barna eru þau, sem vísað er til áður-
nefndar stöðvar í kringum sex ára aldurinn, þar eð grun-
ur leikur á, að þau muni varla nægilega þroskuð til að
hefja skólanám, þegar þar að kemur. Rannsókn á þess-
um börnum leiðir iðulega í ljós, að greind þeirra er í raun-
inni ekki áfátt, þó að hún nýtist illa. Þau eru hins vegar