Menntamál - 01.04.1960, Side 24

10
MENNTAMAL
fólkið sýnir þeim hlýju og skilning. Það eru að vísu nauð-
synleg skilyrði, sem hvergi má vanta, en heldur ekki
meira. Lækningamáttur þessara atriða er lítill, þegar við
stöndum andspænis alvarlegum misfellum. Með góðu hæli
á ég við vandaða lækningastöð fyrir andlega sjúk börn.
Öll börn, sem þangað koma, þurfa að hafa gengizt undir
nákvæma sálfræðilega og læknisfræðilega rannsókn, og
dvölin á heimilinu þarf að vera markmiðsbundin og miða
að því að lækna barnið. Til þess þarf sérstaklega þjálfað
og menntað starfslið, kennara uppeldisfræðinga og sál-
fræðinga. Bezta tryggingin fyrir vísindalegum rekstri
hælisins myndi ég telja, að það lyti yfirstjórn geðvernd-
arstöðvarinnar, yrði eins konar útibú frá henni. Geð-
verndarstöðin myndi þá gefa foreldrum kost á að senda
börn sín þangað, ef rannsókn sýndi, að ástæða væri til.
Stöðin myndi fylgjast nákvæmlega með börnunum, með-
an þau dveldu á hælinu, og í mörgum tilfellum ætti að
vera hægt að fella saman sállækningu og hælisdvöl á árang-
ursríkan hátt. Geðverndarstöðin þyrfti ennfremur að hafa
reglubundið samband við foreldra barnanna og aðstoða
þá eftir föngum. Dvöl á hæli sem þessu ætti að vera al-
gjörlega frjáls og ekki hafa í för með sér neinn réttinda-
missi fyrir foreldrana eins og víða er siður. Yfirleitt myndi
ég telja það illa farið, að nokkur nauðung og þvingun næði
fótfestu í geðverndarmálunum. Það á að vera öllum frjálst
að leita sér aðstoðar.
3. Uppeldislegar leiðbeiningar: Af þeim geðverndarað-
gerðum, sem beinlínis snúa að barninu sjálfu, eru sállækn-
ing og hælisvist þær mikilvægustu og umfangsmestu. Ým-
is minni háttar verkefni eru að sjálfsögðu á dagskrá allra
geðverndarstöðva, en ég geri þau ekki frekar að umræðu-
efni hér.
Það mun vera sjaldgæft, að geðverndarstöðvar hafi ekki
samband við foreldra þeirra barna, sem leitað er með til
stöðvanna. Sé barnið tekið til sállækningar er 1 sumum til-