Menntamál - 01.12.1969, Side 100

Menntamál - 01.12.1969, Side 100
306 MENNTAMÁL nienntuii kennara, ))á er skyll að benda á, hvaða þekkingu þarf til að geta metið rétt ])ær tölur, scni um er að ræða. Ýmislegt er villandi í þessari bók að mínu viti. Eitt dænti skal tekið hér af frásögn uni greindarpróf: Á bls. 20 er talað um greindaraldur nemenda: „Ef nemendum er raðað í bekk af liandaJiófi, getur greindarvlsitala þeirra leikið á bilinu 70/80—140. 1 þriðja bekk, þar sem nemendur eru um það bil 9 ára, getur greindaraldur því verið allt frá 7 upp í 13 ár.“ Allir vita, að stór hluti vanvita er í hinum almenna skóla, og geta því 9 ára nemendur verið þar með greindaraldur um 4 ár og 6 mán. hetta er aldrilarík skekkja fyrir þá, sem kynnu að trúa þessari bók eins og nýju neti. Þá er og endurtekinn sá misskilningur margra á bls. 155, að ekki megi trúa foreldrum fyrir vitneskju unt andlegt ástand barna sinna. Þeim, sem þetta halda, væri hollt að lesa Barnið, sem þroskaðisl aldrei eftir Pearl S. Buck. Á blaðsíðu 158—102 er fjallað um próf, sem ekki eiga að vera kennurum ofviða. Hins vegar sýnist mér, að þau séu höfundinum full strembin. Höfundur segir: „Vilji kennari með prófi raða nem- endum og gefa einkunnir eltir útkomunni, skyldi hann keppa að eftirfarandi dreifingu þessara 30 nemenda.“ Síðan kemtir línurit, sem sýnir, að 2 nem. eiga að geta svarað 1—4 spurningum af 20, 7 nem. 5—8 spurningum, 12 nem. 9—12 spurningum, 7 nem. 13—16 spurningum og 2 nent. 17—20 spurningum. Síðan segir hann: „Slík skipting hefur í för nteð sér, að kennarinn á auðvelt með að breyta niðurstöðum prófa í einkunnir, þar sem þeim á að jafna á nem- endur með líkum hætti.“ Á blaðsíðu 101 er svo tillaga um ein- kunnastiga, þar sem gert er ráð fyrir að 4% af einkunnum falli undir heitið ágœtt, 24% undir mjög gott, 44% undir gotl, 24% undir seemilegt og 4% undir lélegt. Hér er mjög skýrt dæmi um ónákvæmni höfundar. 1 fyrra dæminu eiga 2 nem. af 30 að fá einkunnina ágcclt, en það svarar til 0,7%, en aðeins 4% eiga að fá sömu einkunn í síðara dæminu. Svipuð og sams konar ónákvæmni er í öllum hinum tölunum. Menn munu segja, að erfitt sé að vera fyllilega nákvæmur í svona tilvikum, en mér sýnist, að 1 nemandi í fyrra dæminu hefði svarað betur til þess dæmis, sem síðar kont. Ýmislegt hefur nú verið tínt til, sem mér hefði þótt geta larið betur, en margfalt fleira er ótalið rúmsins vegna. Ekki getur larið hjá því að ýmislegt finnist þarna, sem fengur er að lesa, en það er fyrst og fremst uppeldis- og sálfræðilegs eðlis. Nokkur dæmi eru þó í bókinni, sem nálgast kennslufræði, svo sem í kaflanum um gengi. Þau eru hins vegar svo óljós og almenns
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Menntamál

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.