Æskan - 01.07.1971, Blaðsíða 41

Starfsfræðsla í skólum
tarfsfræðsla i skólum er meir og
meir að ryðja sér til rúms í skól-
um gagnfræðastigsins og virðist
gefa góða raun. Af skólum hér
' Reykjavik má t. d. nefna Vogaskóla,
Hagaskóla og Lindargötuskólann, en allir
l)essir skólar hafa sent nemendur sína á
ymsa vinnustaði í stuttan tima til þess að
kynnast því starfi, er þar fer fram. Til
l'ess að skýra þetta nánar, skal hér tekin
Upp grein úr Morgunhlaðinu, sem að visu
er tveggja ára gömul, en Jjar segir svo:
Starfsfræðslan að verða ein aðalgreinin
Vogaskólinn liefur stóraukið kennslu í
^élagsfræði og starfsfræðslu siðustu árin
°S er hún kennd i öllum hekkjum, nema
landsprófsdeild. Er hún kennd bóklega og
nieð fyrirlestrum þar til i fjórða bekk.
f>á eru vikulega teknir þrir samliggjandi
fihiar i hana og farið í heimsókn til ým-
issa fyrirtækja. Hefur Sláturfélag Suður-
iands t. d. verið heimsótt, Mjólkurstöðin,
iiafha o. fl. Einn dag i haust var farið
UPP á Akranes og þar kynntust nemendur
starfsemi Sementsverksmiðjunnar og fyr-
ntækja Haraldar Böðvarssonar, minjasafn-
var skoðað og saga staðarins rakin. í
tyrrahaust fóru fjórðubekkingar til Sel-
f<)ss, skoðuðu staðinn og kvnntu sér fyrir-
tieki og stofnanir í þorpinu og einnig til-
raunabú i nágrenninu. í fyrra var svo
fyrsta vettvangsvikan og gaf hún mjög
Bóða raun.
Strax á haustin gera nemendur óskalista
°K skrifa hvaða grein þeir hafa áhuga á
a® kynna sér í vettvangsvikunni. Þegar
listinn er kominn, snýr kennarinn sér til
f.Vrirtækja og stofnana og skipuleggur vik-
Una.
~~ Fyrirtæki og stofnanir hafa sýnt þessu
^■kinn skilning og tekið vel á móti ungl-
ingunum, sagði Sveinbjörn Finnsson kenn-
ari. Tóku nú 50—60 fyrirtæki við nemend-
um, en þeir eru ails um 130. Er reynslan
frá þvi i fyrra sú, að þegar gagnfræðaprófi
var lokið, fóru margir í vinnu á þá staði
sem þeir höfðu verið vettvangsvikuna.
Gildi hennar er því margþætt. Nemendur
fá tækifæri til að kynnast betur þeim
greinum, sem þeir hafa áhuga á, og kom-
ist þeir að raun um að starfið hæfi þeim,
fá þeir aukinn áliuga og segja: þetta ætla
ég að leggja fyrir mig. Komist þeir að
raun um, að starfið er ekki eins og þeir
héldu að það væri, þá eyða þeir ekki meiri
iima í það og geta snúið sér að einhverju
öðru að námi loknu. í þriðja lagi kemur
það sér vel fyrir vinnuveitendur að kynn-
ast unglingum, sem eru að koma á vinnu-
markaðinn. Er þetta því beggja hagur,
nemendanna og vinnuveitenda.
Það starf, sem flestir hafa áhuga á, er
hjúkrun og ljósmóðurstörf, enda voru 20
stúlkur á Landspitalanum að kynna sér
þau störf. Næst kom hópurinn, sem vildi
kynna sér fóstrustörf, það voru 12 stúlkur.
Hinir höfðu hug á ýmsum öðrum greinum:
margvíslegum iðngreinum, störfum i sam-
bandi við flug, hárgreiðslu, snyrtingu,
blaðamennsku, skrifstofustörf, landbúnað
o. fl. Óskuðu t. d. tvær stúlkur cftir að
kynna sér sveitastörf og dvöldust á sveita-
býlum vettvangsvikuna.
Stimpla sig inn eins og aðrir starfsmenn
A Húsgagnavinnustofu Ingvars og Gylfa
voru tveir Vogaskólapiltar önnum kafnir
við að pússa viðarplötur. Þeir mættu kl. 8
alla vikuna, stimpluðu sig inn eins og
aðrir starfsmenn og unnu jafnlangan
vinnudag og ])eir.
-— Við höfum verið að lakkbera palisand-
ersþiljur, oiíubera eldhúsinnréttingar og
Helgi V. Jóhannsson þekkti
ekkert til húsgagnasmíði.
fleira, sagði annar þeirra, Helgi V. Jó-
hannsson. Ég hef aldrei unnið á húsgagna-
verkstæði áður, svo að þetta er nýtt fyrir
mig.
— Hefurðu hugsað þér að leggja þetta
fyrir þig?
— Ég er nú ekki alveg viss ennþá. En
ég held nú samt ég reyni að fara út í
þetta.
— Það er mjög gott fyrir verkstæðin
að taka skólapilta, eins og við liöfum
gert nú, sagði annar eigandi verkstæðisins,
Ingvar Þorsteinsson. Við tókum tvo nem-
endur í fjrrra, og að loknu gagnfræða-
prófi kom annar til okkar í læri. Aðsókn-
in að húsgagnasmíði er mikil, og af hverj-
um 20 strákum, sem koma og hiðja um
vinnu, getum við kannski tekið einn. Og
það er mjög mikils virði að þekkja eitt-
hvað til þess stráks, sem maður tekur,
en eftir vikuna er maður búinn að sjá,
hvort hann er áhugasamur og stendur sig.
Svar við þraut á bls. 39.
Ekkert handfang er á hjólinu,
sem hringekjumaðurinn stend-
ur við. Einn bílanna á pallinum
snýr öfugt. Enginn reykháfur er
á járnbrautarlestinni, sem
drengurinn situr í. Jeppinn er
með reiðhjólsstýri og aðeins
eina framlugt. Pípan snýr öfugt
hjá manninum, sem horfir á.