Æskan - 01.07.1971, Blaðsíða 48

S. H. Meinsson:
Frímerki.
og til glcfiiauUa fyrir ])á, er þarna vildu
byrja, ]>á er afieins eitt merki cnnþá Uom-
ið út mcð mynd af hjólbörum. Þessi teg-
und söfnunar er að ýmsu leyti aðgengilegri
fyrir unglinga og byrjendur en t. d. landa-
söfnun. Hver og einn getur byrjað á að
safna merUjum i ]>eirri sérgrein, er bann
hefur helzt áhuga fyrir. LeiUlistarunnand-
inn merUjum með myndum af leiUhúsum
og leiUurum. Listunnandinn merUjum með
myndum málverUa og listamanna. Náttúru-
fræðingurinn blóma- og dýramerUjum, og
svona mætti lengi telja. SUal þetta eUUi
raUið nánar hér, þar sem einn Uaflinn mun
fjalla um tegundasöfnun.
Eitthvert frægasta tegundasafn i lieimi
mun vera í eigu hins amerisUa Uardínáia
Spellmans. Nefnir hann safn sitt „Trúar-
blrögð á frímerUjum".
UPPELDISGILDI
Ef gert yrði meira af þvi að Uvnna is'
lenzUum æsUulýð frimerUjasöfnun og hma
margvislegu möguieiUa liennar til að veita
safnaranum ánægju á vetrarUvöldum, yr®‘
minna um Uvartanir vegna þeirra útistaðna,
er æsUufólU hefur átt í við verði laganna
og jafnvel foreldra og uppalendur vegna
langra útivista á Uvöldum. Margur er sa
unglingurinn, sem elíUi veit, hvernig hann
á að drepa tímann, og eyðir honum þá '
litt menntandi atluefi, en mundi glaður
una við frímerUjasafn sitt, ef lionum liefðu
aðeins verið opnaðir þeir tö-fralieimar, er
það býr yfir.
Standa Þjóðverjar flestum öðrum þjóð'
um framar í þessum efnum, enda oft á l>a
bent sem fyrirmynd, en ein af sUyWu"
Ziinn vinsæli safngripur (rímerkið
STYRJÖLD
Á striðsárunum var frímerUjaverzlun
miUill gróðavegur i FraUUlandi og mátti
segja, að Þjóðverjar Ueyptu upp allt sliUt
er fáanlegt var. Þá var það, að Sperati
greip til þess að veita ást sinni á eigin
])jóð og hatri á þeim, er hersátu liana,
útrás. Hann hófst handa sem óður væri
að falsa verðmæt frimerUi og setja ]>au
í umferð ómerkt sem ófölsuð merUi væru.
Þetta átti þó cftir að hefna sín siðar meir,
því að svo meistaralegar voru falsanir
hans, að crfitt or í mörgum tilfellum að
greina þær frá eUta merUjum. Þvi fór svo
að eftir striðið, meðan þýzUa þjóðin átti
crfitt uppdráttar, neyddist fjöldi hinna
fyrrverandi hermanna til að selja merUi
sín, og þá einnig falsanirnar, sem fæstir
vöruðu sig á, og nú sltiptu þær um eig-
epdur og lentu í söfnum flestar hverjar.
>]oUkuð hjálpar þó, að Sperati hélt skrá
yfir öll þau merki, er hann falsaði, og má
eftir henni fljótlega ákvarða, livort merkið
sé framleiðsla hans eða ekki, en gallinn er
sá, að fáir hafa aðgang að lienni.
námsgreinunum í barna- og unglingaskól
um ]>ar í landi er frimerkjasöfnun. Þótt
ekki sé hún neitt aðalfag, ])á er ungl*n£'
unurn kennd meðferð merkjanna og verð-
mæti þeirra, bæði hið veraldlega og an<^'
lega, siðan er það vitanlega þeirra að velJa
eða hafna hvort þeir vilja safna merkjun*-
Væri þá málum vel komið, ef íslenzkun1
unglingum yrði einnig bent á, að frimerk-
ið er ekki á einn heldur margan liátt verð'
mætur safngripur.
Síða úr frímerkjasafni Spellmans kardín-
ála. Páfar Péturskirkjunnar.
TEGUNDASÖFNUN
Ein er sú tegund söfnunar, sem vinsæl
liefur orðið á siðari árum, en það er svo-
kölluð „motivsöfnun" eða tegundasöfnun.
Hún hefur það fram yfir aðrar tegundir
söfnunar, að liún er fremur ódýr, ekki
þarf nema eitt merki af hverri gerð til að
fullnægja frumskilyrðum hennar, og þá
nægir ódýrasta merkið úr hvcrri samstæðu.
í tegundasöfnun eru til ótal möguleikar,
að safna merkjum með merkum mönnum,
allt niður í merki með mynd af hjólbörum,
Þetta safn hefur þegar verið sýnt á
ýmsum frimerkjasýningum og fengið yfir-
leitt fyrstu verðlaun. Er það orðið svo
frægt, að sumar stærri sýningar síðari
ára liafa boðið honum að sýna það i sér-
stökum heiðursflokki, t. d. Tabilsýningin
i fsrael. Sýnir þetta, að engu siður má ná
langt í tegundasöfnun en i almennri frí-
merkjasöfnun.
Þannig er þá frimerkið ekki aðeins
venjulegur safngripur, lieldur beinlinis
náma af fróðleik fyrir hvern þann, er
safnar og gefur sér tima til að njóta þeirr-
ar ótæmandi ánægju, er hafa má af þvi að
eiga gott frimerkjasafn.
Þessi litla stúlka heitir Siguriína Páladót
og á heima á Smáragrund, HóIahr®P"j’
Skagafirði, og hún átti afmæli 9. n18* 8"
48