Æskan - 01.07.1971, Blaðsíða 8

Já, þannig ræddi vinkona okkar, kvenlæknirinn, við okk-
ur langt fram á nótt. Við fengum innsýn í veröld, sem við
höfðum harla litla hugmynd um. Hún ræddi m. a. um áfeng-
issjúklinga og sagði okkur frá þeirri staðreynd, að nú væru
þeir meira en 30 þúsund i Noregi. Mestur hluti þessara
sjúklinga er karlmenn, en þó allmargar konur.
„Hugsa sér að vera gift áfengissjúklingi,“ skaut Ása
fram í.
„Það mun nú teljast til undantekninga, að kona giftist
áfengissjúklingi," mælti læknirinn. „En sumir þeirra, sem
neyta áfengis að staðaldri, verða með vissu áfengissjúkling-
ar, og enginn veit fyrir fram, hver þeirra verður það. Eigin-
konur slíkra manna hafa mörgum sinnum heimsótt mig, og
þið skuluð ekki efast um, að þeim líður oft afar illa. Fá-
tækt þeirra og basl er í rauninni ekki verstu erfiðleikarnir,
heldur kvíðinn og hræðslan.
Um það bil helmingur allra þeirra heimila, sem yfirvöldin
neyðast til að hafa afskipti af, — með því t. d. að taka
börnin og koma þeim á uppeldisheimili eða til fósturfor
eldra, — sundrast þannig og fer á vonarvöl vegna áfeng's
nautnarinnar. Og það er ekki hægt að leyna þeirri stað
reynd, að börn frá heimilum, þar sem foreldrarnir neyta
áfengis, temja sér oft sömu drykkjuvenjur og foreldrarnir,
og mörg þeirra verða áfengissjúklingar.
Hins vegar sýna rannsóknir svo Ijóst sem verða má, a
heimili, þar sem áfengi er aldrei haft um hönd, eru mikla
farsælli og traustari. Já, og þótt það komi fyrir ungmenm
frá slíkum heimilum að bragða áfenga drykki, gera ÞaU
það yfirleitt af minna gáleysi en þeir unglingar, sem koma
frá heimilum, þar sem áfengisneyzla er venjuleg eða fastur
vani.“
Læknirinn ræddi einnig um sitthvað fleira í þessu sam
bandi, sem var mjög hræðilegt og hrollvekjandi.
Þetta kvöld varð okkur öllum fyllilega Ijóst, hve hættu
legt fyrsta staupið getur orðið. Og áður en við skildum
sagði Ása: »
„Eigum við nú ekki allar að stíga á stokk og strengJ3
heit að fornum hætti? Gerum ráð fyrir, að við giftum okkur
einhvern tíma og eignumst börn. Eigum við nú ekki að
strengja þess heit, að lofa hver annarri því hátíðlega a
bragða aldrei dropa af áfengi? Þá þurfa börnin okkar
aldrei að saka okkur um það.“
„Ágætt," sagði Eva, „við lofum þér því hátíðlega."
Á leiðinni heim hugsaði ég um það, hvers vegna Asa
hefði roðnað, þegar Eva minntist á trúlofun. Skyldi hennt
kannski litast vel á einhvern þarna á sjúkrahúsinu? ^un
hafði stundum sagt okkur frá ungum lækni, sem ynni a
hennar deild. Já, því gat það ekki átt sér stað? Það var
eins og Ása væri öðrum fremur sköpuð til þess að verða
„drottning heimilisins", eins og stundum er að orði komizt
á skáldlegan hátt.
Framhald.
" "
KANNTU AO NOTA AUGUN?
Horfðu á þessa mynd í nákvæmlega fjórar minútur, legðu
þvf næst pappirsblað yfir hana og reyndu, hve mörgum
af eftirfarandi spurningum þú getur svarað eftir minni.
1) Hve margir drengir eru á myndinni?
2) Hvað eru þeir að gera?
3) Hefur einn af drengjunum hálsbindi, svo að það sé
sjáanlegt?
4) Hvað er af búsáhöldum í eldhúsinu?
5) Hve mörg tjöld getur maður séð?
6) Eru flögg á tjöldunum?
7) Hversu mörg tró og runnar eru á myndinni?
8) Hvað sést í loftinu?
9) Hvað sést á vatninu?
Reyndu nú! Ef þú getur i skyndi svarað þessum niu
spurningum rétt, þá er athyglisgáfa þín í góðu lagi.
8