Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1903, Blaðsíða 90
68
Það þóttu því nýjungar miklar, þegar það barst
út, að tveir íslendingar hefðu sekir gjörst um þau
stórræði að kaupa heilan gufubát, og að sá gufubátur
hefði ekki minna kostað en 4,000 dali ; átti sú geysi-
upphæð að gjaldast á einum fjórum árum. Islending-
arnir, sem í þetta stórræði réðust, voru þeir Sigtryggur
Jónasson og Friðjón Friðriksson, bróðir Arna, sem
veriö hafði kaupmaður á Gimli í Nýja Islandi síöan sú
nýlenda var stofnuð. Kaup þessi munu hafa gjörst
haustið 1879. En ekki er samt sagt frá þeim í
,,Framfara“ fyrr en 24. janúar 1880. Gufubáturinn
hét Victoria og hafði verið hafðuríförum á Winnipeg-
vatni og Rauðá æði-lengi; ætluðu þeir félagar nú að
nota hann til flutninga framvegis.
En þar sem þeir félagar ætluðu aðallega að nota
bátinn til trjáviðarflutninga, urðu þeir að láta gjöra
barða tvo allmikla, er hlaöa mætti timbrinu á, og
kostuðu þeir ekki minna en 2,500 dali. Fóru þeir þá
í litjsbón til Arna Friörikssonar og báðu hann nú að
hlaupa undir bagga og leggja nú fram fé nokkurt up]>
í barðana. Arni kvaðst ekki hafa mikiö aflögu um
þær mundir, því hann hafði fult í fangi með smáversl-
un J)á, er hann hafði bvrjað, en langaði þó til að sýna
einhvern lit á því að hjálpa þeiin félögum. Einn góð-
an veðurdag verður honum reikað inn á skrifstofu kaup-
sýslumanns eins, sem honum var að nokkuru kunnur,
og hann hafði átt nokkur skifti við. Honum er þar
vel tekið og maöurinn spyr hann að í hálfgerðri gletni,
hvort J)að sé nokkuð, sem hann geti fyrir hann gjört í
dag. Já, Árni heldur Jrað. Hann geti lánað sér 250
dali, ef honum sýnist. Maðurinn glotti við tönn og
spyr, 'hvað hann ætli sér með féð. Árni segir honum
af bátskaupunum. Maðurinn yfirheyrir hann dálitla
stund, til að komast eftir, hvort hann eða þeir félagar
muni hafa nokkurt vit á aö halda úti slíkum bát. Og
þegar Árni hefir gjört honum nokkura grein fyrir fyrir-
ætlunum þeirra og reynslu, sest maðurinn þegjandi
niður, skrifar út ávísun á banka fyrir 250 dölum og