Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1903, Blaðsíða 50

28
hann, ,,eins mörgum herbergjum gulls og þeir heföu
viljað gefa mér. Þaö er ekki til neins fyrir oss að
hafa göfugar hugsjónir, ef vér höfum ekki auöinn til
koma þeim í verk. ‘ ‘
Þaö er því ekki aö undra, aö hann setti sér fyrir
að afla sér auðlegðar af öllum mætti. En hann setti
sér fyrir um leiö að láta hvern eyri þess auðs, er hann
kæmist yfir, ganga til þess að draumurinn mætti
rætast.
Hann hafði hepnina með sér. Stærsta happa-
strikið hans lá í því að sameina mörg smáfélög í
Saður-Afríku, sem öll reyndu til að eyðileggja hvert
annað. Eftir sameininguna varð nýja félagið einvalt
í demantaverzlun heimsins. Hann fekk orö á sig
fyrir að vera eini maöurinn, sem Gyðingar gætu ekki
snuðað. En Rothschildarnir voru hmutn góður bak-
jarl. Sá stóri Gyðingur hjálpiði honam tii að taka
fyrir kverkarnar á öllum smá-Gyðingunum. Þatta fé-
lag er kunnugt um heim allan og heitir : ,,De Beers
sameinaða demantsnámu félagið, “ —eitt hinna risa-
vöxnustu auðfélaga heimsins. En Rhodes lét það
setja sár sérstakt mið. Það átti að verja tekjum sín-
um til að þanja út takmörk hins brezka veldis.
Cecil Rhodes var nú orðinn konungur í ríki de-
nrantanna og einvalds-herra í Kimberley. Hið næsta
var, að hann gjöröist þingmaður á Höfða-þingi (Capc
Parliament). Aldrei var hann mælskur, en þyngd og
áhrif fylgdu orðum hans. Hann hugsaði ekkert um
háa stöðu, en valdinu seildist hann eftir til að koma
hugsunum sínum í verk. Hann gjörðist nú vinur
Hollendinganna í Suður-Afríku og honum tókst það.
Hann negldi þá meginreglu fasta í hugum Englend-
inga um þetta leyti, að án Hollendinga væri ekki unt
að stjórna Suður-Afríku. Hann hóf Kruger forseta til
skýjanna fyrir þjóðrækni hans og sjálfstæðisþrá. Hann
lét sér það vera hið mesta áhugamál um þ issar
mundir, að færa yfirráð Breta sem lengst norður eftir
meginlandi Suðurálfunnar. Hann reyndi af alefli til