Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Blaðsíða 59

IÐUNN
Stephan G. Stephansson.
313
Ása-Þór ber stjörnume/s!) á baki, og auðvaldið, sem
Stephani var ávalt þyrnir í augum, sér hann oftast í
kaupmannsmynd. Ameríka varð honum aldrei heimaland,
gat aldrei orðið honum svo kært sem hrjóstuga eyjan
i útsænum:
„Til framandi landa ég bróðurhug ber,
þar brestur á viðkvæmnin ein,
en ættjarðarböndum mig grípur hver grund,
sem grær kringum íslendings bein.
Eg skil, hví vort heimaland hjartfólgnast er
qII höppin og ólánið það,
sem ættkvísl þín beið, rifjar upp fyrir þér
hver árhvammur, fjallströnd og vað;
og það er sem holtin sjálf hleypi í mann þrótt,
þar hreystiraun einhver var drýgð;
og svo er sem mold sú sé manni þó skyld,
sem mæðrum og feðrum er vígð“.
Og átakanlega sár eru orð skáldsins, þegar honum
finst sem veran erlendis sé búin að slíta ræturnar, sem
staðið hafa djúpt í íslenzkri mold:
„En ég á orðið einhvernveginn
ekkert föðurland".
Og þá er hann minnist á grafreitinn, sem hann hefir
búið sér og sínum, þá getur hann þess, að þar eigi
að hvíla íslenzk bejn. Alt, sem hann gerir, á að verða
Islandi til frægðar — og vart hefir nokkurt skáld séð
ísland í slíkri hillingafegurð sem hann, valið því orð
með slíkri sonarlegri aðdáun og viðkvæmni:
„Yfir heim eða himin
hvort sem hugar þín önd,
skreyta fossar og fjalls-hlíð
öll þín framtíðarlönd!
1) Leturbreytingar allar gerðar af mér.
G. G. H.