Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Blaðsíða 65

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Blaðsíða 65
IÐUNN Stephan Q. Stephansson. 319 En augn'abliksvísirinn, æfin manns stutt, veif ekkert um muninn þann samt“. Og hún læðist inn í hvert hugskot, „bjarmar í hugum þótt beri ei á“, gerir jafnvel einveru smalans léttari, gerir það að verkum, að skáldið getur kveðið slíkt kvæði sem þetta »við kolsvartan heim« um andvökunótt eftir erfitt dagsverk — og að hann getur sætt sig við dauðann og óvissuna. „Og hugar-rór stigið í hvíluna þá að hinztu, sem við ég ei skil: Svo viss að í heiminum vari þó enn hver von mín með ljós sitt og yl, það lifi, sent bezt var í sálu mín sjálfs — að sólskinið verður þó til"! Enginn sæmilega skyni borinn maður þarf að lesa meira eftir Stephan en þetta kvæði til þess að sjá, að hann er bæði stórskáld og mikilmenni — og ef til vill dái ég enn þá meira mikilmensku hans en snild og þessvegna hefi ég í þessu stutta eftirmæli valið til- vitnanirnar meira með það fyrir augum að sýna innri mann hans, en hugsanasnild hans og spámannlegar sýnir. . . . Hann var einn af þeim fáu skáldum, sem orkti sjaldan ómerkileg kvæði, því að þó að mörg af kvæðum hans séu lítt snildarleg, þá eru þau flest merk fyrir sakir þeirrar alvöru, þess styrka persónuleika og þeirrar glöggu lífsathugunar, sem í þeim er. Og eins og ég benti á í upphafi greinar þessarar, er í kvæðum hans eitthvað handa öllum. Menn geta lært af honum málkyngi, hugs- anaþrótt og drenglyndi. Menn geta flogið með honum á arnvængjum vítt um geima og svifið með honum á fiðrildisvængjum blótn af blómi, þegar »birtan sezt ei sjónum manns«. Og það er von mín, að minning hans muni alt af lifa og ljóð hans alt af verða lesin.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.