Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Page 64

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Page 64
318 Stephan G. Stephansson. ÍÐUNN gerir sig svo djarfan að álykta um, hvert stefnt sé, hvað borið verði frá borði. Hann þráir: „Þaö landið, sem ekhi með o’nálag hátt í upphæðum neitt getur bæzt, þar einkis manns velferð er volæði hins né valdið er takiparkið hæst, og sigurinn aldrei er sársauki neins, en sanngirni er boðorðið æðst“. En margt er þrá hans mótstætt: „Og glötuðu sálirnar sækja að mér, sem sviku það gott í þeim bjó, og útburðir mannlífsins ýlfra þá hátt — það atgervi, er hirðulaust dó. Og þá sé ég opnast það eymdanna djúp, þar erfiðið liggur á knjám, en iðjulaust fjársafn á féleysi elst sem fúinn í lifandi trjám, en hugstola mannfjöldans vitund og vild er vilf um og stjórnað af fám. Þar jafnan eins vafa-söm viðskifti öll og vinar-þel mannanna er sem einliðans, dagaða uppi um kvöld hjá útlögstum ræningja her, sem hlustar með lokuðum augunum á, að óvinir læðast að sér. Og villu-nótt mannkyns um veglausa jörð svo voða-löng orðin mér finst, sem framfaraskíman sé skröksaga ein, og skuggarnir enn hafi’ ei þynst. Því jafnvel í fornöld sveif hugur eins hátt — og hvar er þá nokkuð sem vinst? Jú, þannig, að menningin út á við eykst hver öld þó að beri ’ana skaml. — Hún dýpkar ei, hækkar ei, lengir þó leið, sem langdegis sólskinið jafnt.

x

Iðunn : nýr flokkur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.