Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1934, Side 135

'IÐUNN
Bækur.
129
finnur í því einkenni, sem Wieselgren saknaði í M., en
fami í Hkr. Þessi samanburður gerir þvi ekki að eins að
veikja til muna, ef ekki ónýta röksemdafærslu Wieselgrens
i þessu sérstaka tilfelli, heldur sýnir hann og, að öll hug-
smíð hans og Sievers um gamlan „sagvers“-teksta hinnar
munnlegu frásagnar er mjög hæpin. Því hvernig gátu þessi
„sagvers“ lifað óbreytt í Möðruvallabók, sem þó sýnilega
hefir stytt eldri texta um 6—10»/o?
I stuttu máli: Nordal sér ekkert því til fyrirstöðu, að
Egla sé eftir Snorra; þvert á móti virðast honum allar líkur
benda til þess, svo að hann hikar ekki við að eigna Snorra
bókina!
Eflaust verður þessi niðurstaða Nordals upphaf nýrra
rita og rannsókna um Eglu, og mætti ætla, að Wieselgren
kæmi nú fram á vígvöllinn að verja mál sitt. Og að veilur
inegi finna í röksemdafærslu Nordals er sjálfsagður hlutur.
Hér mætti benda á það, að sýna hefði þurft fram á, hvers
vegna Snorri yfirgaf hið rétta timatal Eglu, úr því að hann
einu sinni kunni það, og fór eftir tímatali Ara í Heims-
ikringlu.
1 Arkiv for nordisk Filologi, nr. 49, þ. e. a. s, siðasta
hefti tímaritsins, hefir Per Wieselgren skrifað mjög lof-
samlegan dóm um bók Liestöls, þar sem hann undirstrikar
það, að hún hafi sýnt og sannað sannfræði sagnanna og
nauðsyn þess að skoða þær ekki sem verk rithöfunda, er
:8öin(íu þær svo, heldur skrifara, sem festu á bók hina sögðu
sögu, sem gengið hafði mann fram af manní í munnmælum,
lítið eða ekki breytt. Að þessari niðurstöðu komst Wiesel-
gren sjálfur í rannsókn sinni á Egilssögu. Tvent þykir
honum þó að bók L.: annað það, að Liestöl tekur ekkert
tillit til „sagvers“-rannsókna Sievers. Hitt er það, að hann
ihefir ekki tekið fornaldar- og lconungasögurnar með í
reikninginn. „Einkum konungasögurnar eru svo nátengdar
■ættasögunum, að manni finst gloppótt að sleppa þeim.
Snorri liefir og fengið að vera með á skákinni. Og bók KoTits
hefir og síðan tekið allar bókmentirnar til meðferðar. Það
væri mjög fróðlegt að vita, hvernig Liestöl lítur á skýringar
Kohts á söguþróuninni. Hvorugur þeirra tveggja skýrir
Heimskringlu til nokkurrar hlítar."
Sigurður Nordal er, sem kunnugt er, sérfræðingur í kon-
ilðunn XVIII
9