Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1934, Page 161

iðunn Bækur.' 155
1 bókinni eru um 40 af kvæðum Jónasar og þýðingum
eða með öðrum orðum öll fegurstu ljóð hans — þau, er
sungið hafa sig inn í hug og hjörtu þjóðarinnar. — Með
Jónasi Hallgrímssyni þarf ekki að inæla. Hann er öllum
öðrum framar „listaskáldið góða“ í vitund tslendinga; við
unnum honum öll og stærum okkur af honum. En um leið
væri okkur kannske holt að minnast þess, að samtíð hans
var ekki nærri því eins hrifin af honum og við erum nú.
Sagt er, að fína fólkið í Reykjavík í þá daga hafi ekkert
kært sig um að þekkja Jónas, að það hafi ekki þótt sama
tignum mönnum að heilsa honum á götu. Það var víst ekki
litið á hann þá sem mesta skáldsnilling þjóðarinnar —
miklu frekar sem landeyðu og auðnuleysingja, sem ekkert
varð við hendur fast. Sjálfuin inun honum hafa fundist
líf sitt renna út í sand og skoðað æfihlutverk sitt alt annað
en að yrkja ljóð. Hann deyr á bezta aídri — 38 árá gam-
all — í útlegð, hirðuleysi og vesöld, en ófæddar kynslóðir
■orna sér við eldana í ljóðum hans. Það er sagan gamla og
nýja um snillinginn og uppreistarrnanninn, sem vill ekki
láta fella sér að hálsi ok viðtekinna venja og samtíðin sýnir
tómlæti og lítilsvirðingu, en eftirtíðin hefur á stali og
tilbiður. En þýðir nokkuð að vera að minna á slíkt?
Verðum við nokkurn tíma menn til að notfæra okkur
lærdóm liðinna tíma? Á. H.
Margrét Jónsdóttir: V i ð f jöll o g sœ.
Kvæði. Rvík 1933.
Margrét Jónsdóttir býr yfir mikilli hagmælsku, og smekk-
visi hennar er í betra lagi. Þeir, sein heimta ekki endilega
kraftakvæði og magnaðar heimsádeilur eða gera háspentar
kröfur um þann ferska sérkennileik, sem snillingum einum
er gefinn, geta áreiðanlega stytt sér stundir við lestur
þessara lipru og þýðu ljóða. Það er ekki inikið nýjabragð
að bókinni; þar er ort eftir gömlum og góðuin fyrir-
myndum, en yfir flestum kvæðunum er léttur og söng-
vinn blær, er gerir þau hugþekk þeim, sem ekki eru fram
úr hófi vandfýsnir. Höf. yrkir helzt um „ljúfan lækjarnið",
..bliðra nátta birtu" og „lóukvak um heiðan sumardag".
Og svo náttúrlega um þrána og þögnina, um ást og yndi,
söknuð og sorg. En það er fjarri því, að alt þetta snúist