Kirkjuritið - 01.07.1963, Blaðsíða 46

332
KIRKJURITIÐ
til 11. ágúst. Fulltrúi á þessu þingi af hálfu ísl. kirkjunnar var
auk mín formaður prestafélags Islands, séra Jakob Jónsson,
en fimm aðrir íslendingar sóttu þingið sem opinberir gestir.
Undir öðrum lið á dagskrá þessarar synódu verður skýrt
nánar frá blæ og störfum þessa þings, auk þess sem ýtarlegar
frásagnir af því liafa verið og munu verða birtar í blöðum og
útvarpi. Mun ég því ekki fara fleiri orðum um það liér, euda
er þar um sb'kan stórviðburð að ræða, sem ekki verður gerð
grein fyrir í fáum yfirlitsorðum.
Kirkjuþing binnar ísl. þjóðkirkju, liið þriðja í röðinni, var
báð í Reykjavík dagana 20. okt. til 2. nóv. að báðum meðtöld-
um. Gerðir þingsins bafa verið sendar öllum sóknarprestum
og safnaðarfulltrúum, auk þess prentaðar í Kirkjuritinu, og
gerist því ekki þörf að rekja þær á þessum vettvangi. Mest og
merkust þeirra mála, sem þingið fjallaði um, voru: Afbend-
ing Skálholts til þjóðkirkjunnar, en um það gerði þingið álykt-
un að tillögu Kirkjuráðs. Samdi ég síðan í samræmi við þá
ályktun frumvarp það, er kirkjumálaráðherra flutti á Aljiingi
og varð að lögum. Þá var frumvarp um veitingu prestakalla,
einnig flutt af mér og Kirkjuráði. Tók það nokkurri breytingu
í meðförum Kirkjuþings og var þannig samþykkt með tveim-
ur þriðju atkvæða gegn einum þriðja. Frumvarpið var síðan
flutt á alþingi að tilhlutun kirkjumálaráðherra, en hlaut ekki
afgreiðslu. Loks var frv. um kirkjugarða, sem eftir liið mesta
þóf og vafninga er nú orðið að lögum. Hefur það verið á döf-
inni árum saman, uppbaflega til alþingis komið frá stjórn-
skipaðri nefnd, tvívegis hafði Kirkjuþing afgreitt það einróma
frá sér, en alltaf lenti það í byrleysi á alþingi, án þess þó að
fram kæmi áþreifanlega, hvað olli. Yildi ég nú fá úr þessu
skorið og örlög frumvarpsins ráðin af eða á, svo að kirkjuþing
og aðrir aðilar stæðn ekki Jengur í verkleysu og tilgangslausu
baksi með þetta mál. Kirkjumálaráðlierra setti nefnd þriggja
manna, Auði alþm. Auðuns, Guðmund fulltrúa Benediktsson
og mig sem formann til þess að búa frv. að nýju í hendur
Kirkjnþings. Eitt meginatriði frv. var frá byrjun ákvæði um
kirkjugarðasjóð, þar sem umframfé kirkjugarða skyldi ávaxt-
að sameiginlega en lán veitt úr sjóðnum til umbóta á kirkju-
görðum. Það upplýstist, að þetta ákvæði var banabitinn, því