Kirkjuritið - 01.12.1971, Side 28

Séra Sigurjón Þ. Árnason vígir Jóhannes Ólafsson, lœkni, kristniboðavigslu í Landakirkju í Vestmanna
eyjum.
Mit hjerte er i Kina
— Ykkur var báðum nauðugt að
setjast að hér heima svo snemma?
— Jú, það var þannig um kristni-
boðana yfirleitt, — þá, sem voru
við heilsu.
— Við hlökkuðum til að koma
heim og hitta fólkið okkar, en samt
vildum við heldur vera áfram í Kína,
segir Herborg.
— Gamli Seifart, gamall Kínatrú-
boði, sem kominn var heim fyrir ald-
ursakir, þegar ég var á kristniboðs-
skólanum, sagði svo oft: „Mit hjerte
er i Kina." Og tárin runnu niður
kinnarnar. — Og svo mun margur
26
geta sagt. — Ég hefði ákafleg0
gjarna viljað nú — á gamals o^r'
— deyja í Kína.
— Nei, það gœti ég ekki soð*'
segir Herborg. — Kína er nú
annað en það Kína, sem við þekkturn-
— Ólafur miðar við það, sem vor-
— Já, þótt við séum búin að vera
lengi í burtu, þá er sambandið Þ°
órofið.
Ólafur fagnar því, ef takast mceft|
að glœða skilning fólks á því, hvo^
kristniboð er í raun og veru.
— Það er predikun. Það er 0801
atriðið. Og henni samfara verður
vera frœðsla í kristnum frœðum °9
A