Kirkjuritið - 01.12.1971, Blaðsíða 66

áhrifum frá Austurkirkjunni. í Galliu
var epifania haldin bœði sem fœð-
ingarhátíð Frelsarans og skírnarhá-
tíð áður en jólahátíðin, 25. desember,
fœr rótfestu. Á fjórðu öld er vitað um
þriggja vikna aðventu í Galliu og
öld síðar er nefnd 40 daga fasta
til jóla og hefst hún 11. nóvember
og nefnist fasta heilags Marteins frá
Tours. Messudagur heilags Marteins
er 1 1. nóvember. En sé betur að góð,
þá miðast þessi fasta við epifaniu.
Til epifaniu eru 40 dagar föstu, þeg-
ar laugardögum og sunnudögum er
sleppt, en á þeim dögum var ekki
fastað. Þessi áhrif hins langa undir-
búnings berast til Rómar frá Galliu.
Þar verður þessi undirbúningstimi að
fjögurra vikna aðventu. Gregorius
páfi, hinn mikli, sem uppi var um
600, predikar á aðventu, fjóra sunnu-
daga fyrir jól. Föstu einkennin eru
þannig komin frá Frakklandi i að-
ventu og þvi tölum við einnig um
jólaföstu. Þetta er þá saga aðventu
eða jólaföstu og enn stendur hún i
4 vikur fyrir jól. Hún hefst sunnudag-
inn, sem nœstur er Andresarmessu 30.
nóvember, en einkenni aðventu n ú
er fyrst og fremst vitundin um komu
Frelsarans og sömuleiðis vitundin um
endurkomu Krists á efsta degi. Að-
ventan er undirbúningstími fyrir þá
komu einnig. Þetta einkenni má sjá
á guðspjallinu, sem lesið er á annan
sunnudag í aðventu. Föstu einkennin
eru látin koma fram í lit messuklœð-
anna, hinum fjólubláa, yfirbótarlit
kirkjunnar, sömuleiðis í niðurfellingu
á höfuðlofsöng formessunnar
G I o r i a , eða englasöngnum á
jólanótt, sem ávallt og viðast hvar
er sunginn i messu n e m a á löngu
föstu og jólaföstu.
,,Ó, kom, Immanúel"__________________
Sums staðar eru hátíðahöld e^°
•S
skemmtanir látnar niður falla, a
mestu, á þessu tímabili og brúðkauP
fara helzf ekki fram. Þrátt fyrir þetta
er föstueinkennið ekki sérlega ábei'
andi, þvi að það hefir verið y^r
skyggt af eftirvœntingunni. Þessi efj'
irvœnting fœr fyllingu sína i jólaha
tíðinni, þegar trúuð sál skynjar a
einstœðan hátt, að Guð er með osS’
I t
Við þessa eftirvœntingu miðar a
i helgihaldinu, eftirvœntingu, seíri
samtímis horfir fram til þess mikla
dags, þegar alveldi Guðs birtist me
komu sonar hans í mœtti og dýr°'
Fyrstu tónar hinnar sigildu mes5LJ
sunnudaganna í aðventu enduróm0
þessa eftirvœntingu. -
,,Til þin hef éq sálu mina Gu
, . , ■++ "
minn, a þig set eg traust mm-
„Sionsbúar, sjá, Drottinn 171011
koma til þess að frelsa þjóðirnar'
og Drottinn mun láta dýrð radda
sinnar hljóma hjörtum yðar til fa9n
aðar". .
„Verið ávallt glaðir í Drottni, 9a
vild yðar verði öllum mönnum kulin
ug, Drottinn er í nánd." ^
Bœnirnar i formessunni hefjast
sömu orðum, er miða við þessa e^u
vœntingu og árvekni í henni. ,<l-JpP
vek þú oss og k o m ."
Alþýðuguðrceknin hefir og
tengf
þessa eftirvœntingu ytra atferli
heimilunum. Einhvern tíma ekki r
64