Kirkjuritið - 01.12.1971, Síða 62

síðan aðventuna á enda allt til jóla-
hátíðarinnar.
Orðið „aðventa" er dregið af
latneska orðinu „adventus", sem
þýðir „koma". Heilög kirkja kunn-
gjörir k o m u Frelsarans. Þessi
kirkjuárstíð er þrungin e f t i r -
v œ n t i n g u. Guðspjallið um inn-
reið Jesú í Jerúsalem er kunngjört.
Það er k o m a Frelsarans til safn-
aðar síns ,,til sinna manna", sem birt
er og hans menn svara: „Blessaður
sé sá, sem kemur í nafni Drotiins,
Hosanna í hœstum hœðum." Víst er
það fleira en þetta, sem kristnir menn
hafa í huga, þegar þeir fagna á
fyrsta sunnudag ! aðventu. Þeir láta
hugann reika til baka, til hinna eftir-
minnilegu daga, þegar fyrirheitin
voru gefin lýð Guðs, um frelsara,
á tímum hins gamla sáttmála, tímum
þess, þegar Jesaja spámaður spáði
og hann mœlti: „Sjá, yngismcer verður
þunguð og fœðir son og lœtur hann
heita I m m a n u e I ."
I m m a n u e I , það þýðir: „Guð
er með oss". Þetta er það, sem allt
kirkjuárið birtir. „Af stofni Ísaí mun
kvisturfram spretta og angi upp va::a
af rótum hans. Yfir houm mun hvíla
andi Drottins, andi vísdóms og skiln-
ings, andi ráðspeki og kraftar, andi
þekkingar og ótta Drottins." — „Á
herðum hans skal höfðingjadómurinn
hvíla. Nafn hans skal kallað undra-
ráðgjafi, guðhetja, eilífðarfaðir, frið-
arhöfðingi". Þessi er I m m a n u e I ,
Guð með oss.
Aðventan hefir einnig verið nefnd
j ó I a f a s t a . Fasta fer fyrir tveim
stórhátíðum kirkjunnar, páskum og
jólum. Fasta er ávallt undirbúnings-
60
tlmi mikilla atburða I kirkjunni, en
þetta föstueinkenni er ekki eins áber-
andi á jólaföstu. Þó er á hana minnt
I búnaði, söng og messuklœðurn-
Messuklœðin eru fjólublá alla þria
sunnudagana til jóla, sem fara efth
fyrsta sunnudegi I aðventu.
Fjólublái liturinn merkir á táknmáH
heilagrar kirkju sjálfsrannsókn, iðrun,
yfirbót. Þannig einkennist aðventap
af eftirvœntingu I fögnuði, en einn'9
innri undirbúningi. Allra augu beinasf
að því, sem framundan er: Stórmerk
um jólanœturinnar. Það eru auðmju
hjörtu, sem vœnta — og tilreiða s'9
til að veita viðtöku hinni miklu gi° '
barninu, sem er Guð með °sS'
m m a n u e
Upphaf jólahátíðar
Sú var tlðin, að engin voru jólin, °9
þá heldur engin aðventa. Þannig v<al
það með hinum fyrstu kristnu mönn
um. Þeir héldu aðeins tvœr stórhátíð'
og tengdu þœr öllu þvl, sem KristL\
var og vann meðal þeirra og l'^1
þeim. Þessar hátlðir voru páska- °9
hvítasunnuhátlð.
Það er ekki fyrr en á 4. öld, ser^
me°
voru
mikil breyting verður á þessu
kristnum mönnum. í millitlðinni
að vlsu haldnir nokkrir minningarda9
ar píslarvotta. Þeir nefndust fœðin9^
ardagar þeirra I annað Ijós. Ep ,
4. öld verður talsverð hreyfing 1
átt að halda hátíðir og minningal
daga um hina ýmsu atburði hjajP_
rœðissögunnar. Þessi hreyfing
A