Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 4
Matthías Jochumsson:
NOREGUR
Nú lief ég litið landið feðra niinna,
það landið, sein mér hló á bernsku-dögum,
er sál mín drakk af helgum hetju-sögum
frá Hálegg upp til Gríms ’ins ioðinkinna.
Mér finnst ég sjái móður minnar móður,
ég málið þekki, svip og alla drætti;
hér ómar allt af helgum hörpu-slætti,
ég lilusta til, af djúpri undrun hljóður.
Nú les ég sögu öldum kunna aftur,
því andinn lifir, talar gegn um steininn
sem hreystin gegn um hauglögð kappa-beinin;
allt er sem forðum: frelsi, líf og kraftur.
Þér Norðmenn, frændur, sýnið það með sanni,
að sannleiksrúnir landsins vel þér skiljið
og feðrum líkir aftur verða viljið
og eruð þegar orðnir vel að manni.
Þér finnið nú, að fossinn norski talar
um frelsið, sem að loksins mvlur fjöllin,
unz líf og Iieilsa hrynur fram á völlinn:
þér lieyrið nú, að það er Guð, senx talar.
Og þar sem Dofri lmeigir himni bláum,
þér hreysti Noregs kennið trúnni lvfta;
því aflið tómt, ef ekki fvlgir gifta,
er ísi þakið bjarg á kili háum.
Ó, miklu guðdóms-rúnir lands og lagar,
sem leiftra kring .um yður, Norðmenn, frændur,
438
JÖRI>