Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 68
Finn Moe, blaðamaður:
Noregur verst enn
(Þýtt og stytt úr minningarritinu Norway.)
FYRSTA DAGINN, sem Þjóðverjar höfðu Osló á valdi
sínu, ávarpaði Vidkun Quisling norsku þjóðina i
útvarpinu og lýsti því yfir, að hann liefði tekið
stjórnartaumana í sínar hendur og myndað nýtt ráðu-
neyti. Nœstu daga reyndi hann svo að reka venjulega
stjórnarstarfsemi gagnvart öllum opinberum stofnunum
og emhættum, en rak sig hvarvetna á kaldan og iiarðan
vegg afskiptaleysis og viðurkenningarleysis.
Þjóðverjar sáu fljótlega, að með þessu kæmist allt i
öngþveiti. Tóku þeir þá til hragðs að semja við forystu-
menn þjóðlífsins og varð það að ráði, að liæstiréttur
skvldi tilnefna nokkra valda menn i stjórnarnefnd fyrir
þau landssvæði, er lögð væru undir yfirráð Þjóðverja.
Stjórnarnefnd þessi innti starf silt vel og mjmdarlega af
hendi. 17. Maj, þjóðhátíðardag Norðmanna, voru allir
mannfundir hannaðir og ekki mátti sýna norska fánann.
Samt söfnuðust menn þúsundum saman nm morguninn
í aðalstræti horgarinnar og trjágarð, sem áfastur er við
það, og stóðu þar hljóðir. Fvrr en varði höfðu menn
tekið ofan höfuðfötin og þjóðsöngurinn dnnaði lágt og
innilega í þúsundrödduðum kór. Næstu daga hótuðu
þýzku yfirvöldin liefndum, enda hafði sums staðar kom-
ið til nokkurra óeirða, er leið á daginn. En rektor liá-
skólans, sem átti sæti í stjórnarnefndinni, ræddi um fyr-
ir þeim og benti þeim á, að norska þjóðin væri skvn-
samt og rólvnt fólk, og Þjóðverjar hefðu sjálfir kallað
fram óróann með hrokafullri framkomu á helgidegi hins
norska þjóðernis. Hefndarráðstafanir féllu niður.
Annars var þetta tiltölulega kvrlátt tímahil á yfirunnu
svæðunum. Það úði og grúði af Þjóðverjum, en menn létu
502 jörð