Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 69

eins og þeir yrðu ekki varir við þá. Þýzkur liðsforingi lýsti
þessu þannig: „Það var nógu vont að liggja nndir illsku-
tillitum Pólverjanna, þó að maður þyrfti ekki þar ofan
á að bera þessa köldu fyrirlitningu.“ Hárið var klippt af
stúlkum, er sézt höfðu með þýzkum mönnum. Blöðin
voru að vísu á valdi Þjóðverja, en fundu þó ótal króka-
leiðir, til þess að tjá andstöðu, enda var útkoma margra
blaða bönnuð og margir blaðamenn hnepptir í varðhald.
Svo kom sá dagur, að allri hernaðarmótspyrnu var
hætt á norskri grund, en ríkisstjórnin flýði til Bretlands.
Þjóðverjar voru þá ekki seinir að krefjast ])ess af stjórn-
arnefnd og Stórþingsforsetum, að lýst vrði yfir afsetn-
ingu konungs, en nýtt ráð vrði skipað til bráðabirgða, til
að taka við völdum lians. Menn voru hins vegar ekki
fúsir til að verða við þessum kröfum. Þjóðverjar settu
tímafrest, og liótuðu að öðrum kosti að taka allt sjálfs-
forræði af þjóðinni. Þegar leið að úrslitastundinni, sátu
forráðamenn landslýðsins og sátu, og á síðustu stund fór
oddviti þeirra á fund hinna þýzku drottna með þá niður-
stöðu, að þeir vildu senda konungi tilmæli um að segja
af sér, enda vrði lionum sögð upp trú og hollusta, ef
hann skoraðist undan því. Það skilvrði var þó sett, að
Quisling kæmi ekki nálægt norskum stjórnmálum eftir
það.
Var nú skrafað ýmislegt um viðhöfn og þess háttar í
samhandi við útnefningu rikisráðsins. Átti i því tilefni
að kveðja saman Stórþingið að Eiðsvelli. En þetta dróst
og dróst. Ástæðurnar voru aðallega tvær: Annars vegar
vann Quisling stöðugt á móti þessari tilhögun í Berlín,
og hins vegar varð það æ augljósara, að aldrei myndi
nást meiri hluti i Stórþinginu fvrir afsetningu konungs.
Sumarið leið og loft varð lævi blandið. Og dag nokkurn
i Ágúst er Quisling kominn heim frá Þýzkalandi.
Seinl i Ágústmánuði er aðalhlað Alþýðuflokksins hann-
að eftirleiðis, en Gestapo hirti húsakynni þess til hráða-
birgða. Um sama leyti voru foringjar allra stjórnmála-
flokkanna kallaðir fyrir þýzku stjórnina i landinu og til-
jörð 503