Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 47

Sigrún á Sunnuhvoli — Sólveig —
YÉR gætum lengi haldið áfram að telja upp — nöfn á hinum
fögru, heillandi meyjarmyndum, sem norsk skáld hafa gefið
islenzkum — og allra þjóða — lesendum. Hversu oft hefir
hjarta ungs lesanda orðið snortið djúpt af þeim töfrum, sem þvi
eru Ijúfastir og áhrifaríkastir, við lestur norskra skáldrita! —
Sigrún á Sunnuhvoli kom inn i heim íslenzkra lesenda, sem norskra,
líkt og ný stjarna, likt og önnur Venus, er ljómaði stillt og hlitt
og tignarlega þeirri fegurð, sem aldagömul sveitamenning, er eng-
inn hafði tekið eftir, liafði safnað til með trúfesti við allt, sem
er náttúrlegt og þó tamið til æðri markmiða. Og hvílík óbrotin
fegurð í hinni íslenzku framsetningu Jón Ólafssonar á þessu fyrsta
afreksverki Björnstjerne Björnson. — Sólveig Ibsens, sem Einar
Benediktsson gaf þjóð vorri með þýðingunni á Pétri Gaut! Hvílik
ógleymanleg, heilagt ögrandi eilifðarmynd um helgidóm meyjar-
hjartans — ögrandi fyrir þá fyrst og fremst, er að uppeldi standa:
þetta er til, þó að óvíða séu Sólveigar-jafnar; það má ekki glata
því; það á að koma því til þroska. — Súsanna Jónasar Lie í Davíð
skyggna! Hvílík andagift og hvílík list: að gæða sjálfa fegurðina
i hinni fegurstu og draumkenndustu sögu svo miklu veruleikayfir-
hragði, að langsótt yrði að leita trúlegri mannlýsmgar i verkum
allrar veruleikastefnunnar (Realismans) i skáldsagnagerð. Hold og
blóð og hjarta, skörungsskapur og skynsemd, fegurð, blíða, rausn-
arlund — i einu orði sagt: hugsjón æskuástar í einni persónu —
það er Súsanna Daviðs skyggna. Eða þá Viktoría i samnefndri bók
eftir Ivnut Hamsun! Það er vandalaust að gráta yfir henni — há-
gráta — — með hjartað fullt af sælu. Þýðing Jóns Sigurðsscmar
frá Ivaldaðarnesi á bókinni er viðurkennd fyrir snilld.
' Það mætti sem sagt lengi halda áfram að telja — og það ætti
að gera það. Það væri engan veginn óveglegt verkefni fyrir ís-
lenzkan bókmenntamann með lijartað á réttum stað, að skrifa rit-
gerð eftir ritgerð um alla þá fegurð og allan þann sannleika, sem
norsk skáld hafa gefið íslenzkum lesendum í verkum sínum —
m. a. og ekki hvað sízt beinlínis um liið stórkostlega safn fagurra
og fjölbreyttra kvenlýsinga, sem þeir hafa verið nógu mikil stór-
menni, til að leiða í ljós.
Rithöfundurinn Ronald Fangen
hefir misst lieilsuna á sál og líkama i fangelsi Nazista. Hann er
nú kominn á sjúkraliús. (Norsk Tidend).
jörð 481