Tíbrá - 01.01.1893, Page 30

26
«n Eggert fór að skoða bögglana, og var nú
heldur handagangur í öskjunni, sem málta'kið
«egir. Einn böggullinn eptir anrlan var nú riflnn
upp og innihald þeirra breitt á gólfið. í gleði
«inni gleymdu þau, í hvaða glæfraför þau voru;
þau skellihlógu og ljetu öllum illum látum, þar
til foreldrar þeirra vöknuðu og heyrðu, að eitt-
hvað var um að vera á dyraloptinu; hjeldu
þau helzt, að það væri þjófar, klæddu sig því
í snatri og læddust upp svo hægt, sem þau
gátu, til að koma bófunum á óvart. Það heppn-
aðist þeim líka, og einmitt þegar Eggert litli
var að ljúka upp hárbeittum sjálfskeiðing, sem
faðir hans ’átti að fá í sumargjöf, rak hann
höfuðið upp um stigagatið. En barninu, sem
•einmitt hafði forboðna eplið á milli handanna,
varð svo hverft við, að hnífurinn snerist um í
hægri hendi þess og skar í sundur allar afl-
sinarnar í lófanum. Rjett urn leið sleppti Þóra
kistulokinu; en svo óvarlega fór hún að því,
að það skall á og marði vinstra þumalfingur
hennar, sem hún liafði stutt á hliðarfjölina. Nú
fór af gamanið; þau hljóðuðu bæði og grjetu
hástöfum, svo að allir i baðstofunni vöknuðu,
og sváfu lítið, það sem eptir var nætur. Eins
og nærri má geta, fjell foreldrunum þetta mjög
illa, og varð þeim fyrst fyrir, að binda um á-
verka barnanna, og sökum hans sluppu börnin
hjá hörðum ávítunum. Loksins í dögun