Tíbrá - 01.01.1893, Blaðsíða 49

45
sem til eru á jörðunni. Eggin þeirra eru ekki
stærri en matbaun. Þeir lifa af að sjúga hun-
ang úr blómunum og hafa langt og mjótt nef;
þeir verja hreiðrin sín með því að stinga aug
un út úr þeim, sem dirfast að nálgast þau.
Otal marg't fagurt og mikilfenglegt má sjá í
þessum skógum, en líka margt geigvænlegt og
liættulegt, svo að menn geta aldrei verið óliultir
ura líf sitt á þessum fögru og í mörgu tilliti
unaðslegu stöðum. Iijer lieinta uppi í dölunum
og á milli fjallanna eru engar hættur að óttast
i líking við það. Engir höggormar og engiu
óarga dýr levnast hjer, en hjer eru og eigi
ljómandi fuglar og svásleg aldini.
Hvert ætli sje farsællegra og ákjósanlegra í
raun og veru?
»Hvita skipiö « (ár 1120).
(Þýtt).
Hinrik 1. Englands konungur ferðaðist tiL
Normandís (hjeraðs á Frakklandi, er þá lá undir
England), með Vilhjálmi syni sínum og mörgum
öðrum göfugum mönnum, til þess að láta aðal-
inn þar viðurkenna prinzinn sem ríkiserfingja og
eptirmann sinn, sömuleiðis til þess að fullgera
hjúskaparskilmála milli Vilhjálms prinz og dóttur
greifans af Anjou, sem hann siðar gipti Matt-
hildi dóttur sina, ekkju eptir Hinrik 5. t»ýzka-
landskeisara (dáinn 1125). Þetta hvorutveggja